گروهی از محققان دانشگاه نیوهمپشایر در یک پژوهش جدید به بررسی ارتباط میان تنوع آیش‌بندی، ساختار خاک، ساختار اجتماع میکروبی و فعالیت میکروبی پرداختند.
در این پژوهش، ترکیب سه محصول سویا، گندم و ذرت و نیز دو گیاه پوششی یعنی شبدر قرمز و گندم سیاه مورد بررسی قرار گرفت. این پژوهشگران با کاشت ذرت و در عین حال کاهش اثرات سایر عوامل نظیر کود و آفت کش به بررسی تاثیر آیش‌بندی زمین پرداختند. نتیجه این بررسی‌ها نشان داد که افزایش تنوع آیش‌بندی به افزایش 33 درصدی کربن خاک می‌انجامد. محتوای کربن خاک یکی از نشانه‌های کیفیت آلی خاک است که نقش زیادی در کیفیت آن دارد. همچنین این نتیجه به دست آمد که افزایش تنوع آیش‌بندی سبب افزایش محتوای نیتروژن خاک می‌شود. گفتنی است نیتروژن نقش مهمی در حاصلخیزی خاک دارد.
این نخستین پژوهشی است که در مورد نقش آیش‌بندی در کیفیت تنوع میکروبی به انجام شیده است. در سال‌های اخیر به خاطر کشت بی رویه بر روی زمین‌های کشاورزی، تنوع میکروبی بسیاری از این زمین‌ها به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش یافته است. این مساله بحرانی جهانی است که می‌تواند اثراتی ناخوشایند بر روی امنیت بلندمدت غذایی بشر داشته باشد. همچنین کشت بی‌رویه و عدم بهره‌گیری از آیش بندی زمین می‌تواند به افزایش تولید گازهای گلخانه‌ای و نیز کاهش کیفیت آب نیز بیانجامد.
به این ترتیب، افزایش تنوع میکروبی به کمک آیش‌بندی یکی از بهترین ابزارهای پیش روی کشاورزان برای بهبود کیفیت زمین است.
این پژوهش به تازگی در نشریه ECOLOGY LETTERS منتشر شده است.
No tags for this post.