به کمک این روش مدرن می‌توان با پوشیدن وسایل الکترونیکی، انرژی کمتری مصرف و پیام‌های ارتباطی را در بستر سیگنال‌های مغناطیسی ارسال کرد.
محققان معتقدند که ارسال اطلاعات به کمک میدان‌های مغناطیسی می‌تواند جایگزین نسل فعلی ارتباطات بی‌سیم شود.
پاتریک مرسیر، استاد الکترونیک و مهندسی رایانه از دانشگاه کالیفرنیا در سان‌دیگو اظهار کرد: در آینده نه چندان دور مردم بیشتر به سمت پوشیدن وسایل الکترونیکی مثل ساعت‌های هوشمند و نشانگرهای میزان تناسب و سلامت بدن تمایل پیدا خواهند کرد.
وی در ادامه افزود: تمامی سیستم‌های اشاره شده باید به نحوی با یکدیگر در تبادل اطلاعات باشند. سیستم کنونی ارتباطی ما از امواج رادیویی بلوتوث استفاده می‌کند که از نظر مصرف انرژی، اقتصادی نیست و در مطالعات آینده به دنبال استفاده از امواج جایگزین هستیم.
محققان معتقدند که یکی از مشکلات در زمینه ارسال اطلاعات بی‌سیم به کمک ابزارهای پوشیدنی، مقاومت بدن در برابر عبور سیگنال‌های مغناطیسی است. متاسفانه امواج الکترومغناطیسی بلوتوث نیز با همین مشکل مواجه هستند و توانایی عبور از بدن انسان را ندارند.
محققان تنها راه عبور از این مشکل را با استفاده از سیستم‌های تقویت سیگنال امواج بلوتوث برطرف کردند.
آنها در ادامه مطالعات خود دست به ابتکاری جالب توجه زدند و از بدن انسان به عنوان دستگاه ارسال اطلاعات بین ابزارک‌های الکترونیکی مثل ساعت هوشمند استفاده کردند.
مهمترین مزیت این روش، عبور سریع و بدون محدودیت سیگنال‌های ارتباطی از بافت‌های زنده بدن است.
در بررسی‌های انجام شده بر روی کیفیت امواج مغناطیسی عبوری از بافت‌های بدن مشخص شد که به کمک بدن انسان، ضریب کاهش کیفیت امواج حدود 10میلیون بار کمتر از امواج بلوتوث است.
پروفسور مرسیر در پاسخ به سوال میزان خطر این سیستم برای بدن انسان عنوان کرد: طبق تحقیقات انجام شده، ارسال امواج ضعیف الکترومغناطیسی از بافت‌های زنده انسان بسیار کمتر از اسکنر ام‌آرآی و حتی کمتر از کاشت‌های بی‌سیم است.
وی معتقد است که این سیستم از نظر ایمنی در ارسال اطلاعات به هیچ‌وجه با سیستم بلوتوث قابل مقایسه نیست چرا که امواج بلوتوث در فاصله 9 متری از دستگاه فرستنده کاملا قابل هک شدن هستند.
به گزارش ایسنا ، نتایج این تحقیق اخیرا در سی و هفتمین نشست سالانه بین‌المللی انجمن مهندسان برق و الکترونیک در پزشکی و زیست‌شناسی ارائه شده است.
No tags for this post.