سرطان پانکراس و یا لوزالمعده از جمله سرطان‌های بسیار مهلک جهانی است و تنها در شرایطی که تومور سرطانی به اندازه کافی رشد کرده باشد می‌توان آن را شناسایی کرد. علاوه بر این، در مراحل اولیه علائمی نیز در فرد مبتلا ظاهر نمی‌شود.
سرطان پانکراس در ابتدا به شکل زخم‌هایی درون این غده بروز می‌کند. این زخم‌ها خوش‌خیم بوده و نئوپلاسم‌های موسینوس پاپیلاری داخل مجاری (IPMNs) نامیده می‌شوند. این زخم‌ها خود به دو دسته تقسیم می‌شوند. دسته اول زخم هایی هستند که احتمال رشد سرطان در آنها زیاد است و دسته دوم خطر کمتری دارند.
با این حال، با روش‌های فعلی نمی‌توان فهمید که زخم ایجاد شده متعلق به کدام یک از این دو دسته است. تنها روشی که امروزه از آن استفاده می‌شود جراحی است که طی آن زخم‌ها را از پانکراس جدا می‌کنند. متاسفانه این روش با خطر ابتلا به دیابت مادام العمر و مرگ همراه است. در عین حال، اگر زخم ها برداشته نشوند ممکن است پر خطر بوده و تبدیل به سرطان شوند.
به منظور کشف روشی برای تشخیص به موقع سرطان پانکراس و در نتیجه کاهش مرگ و میر ناشی از آن، محققین مطالعه‌ای را روی خون گروهی از افراد مبتلا به سرطان پانکراس و همچنین افراد سالم انجام دادند. در این مطالعه، آنها مولکوهایی miRNAs که در خون انسان وجود دارد را مورد بررسی قرار دادند. این مولکول‌ها ژن‌های اصلی دخیل در رشد و تکثیر سرطان پانکراس را تنظیم و تعدیل می‌کنند.
نتایج نشان داد که حضور یا عدم حضور ۳۰ miRNA در خون فرد می‌تواند نشان دهد که او سالم بوده و یا مبتلا به زخم پانکراس شده است. علاوه بر این، با وجود ۵ miRNA دیگر نیز می‌توان زخم‌های پر خطر را از کم خطر تشخیص داد.
به گزارش مهر،محققین این مطالعه امید دارند که در آینده‌ای نزدیک این آزمایش خون را به دیگر آزمایشات مربوط به شناسایی سرطان پانکراس اضافه کنند تا بدین طریق بتوانند آن را در مراحل اولیه تشخیص داده و روش درمانی موثرتری را ارائه دهند.
No tags for this post.