سر الكساندر فلمينگ، ميكروب شناس برجسته اسكاتلندي در روز چهارم سپتامبر 1928م به طور اتفاقي به كشف پني سيلين موفق شد. پني سيلين علي رغم دارا بودن خاصيت قوي ميكروبكشي، محرك و مسموم كننده نبود. فلمينگ اين كشف را با نام پنيسيلين در سال 1929م اعلام كرد اما در آن زمان، كسي به اين كشف مهم علاقه اي نشان نداد، از اين رو، پني سيلينِ اكتشافي، سالها در شيشه آزمايشگاه ماند تا اينكه جنگ جهاني دوم آغاز شد و جراحان ارتش، به فكر پيدا كردن روشهايى تازه و موثر براي درمان زخمهاي عفوني مجروحان جنگي افتادند. در اينجا بود كه آنان پني سيلين و اثرات آن در بهبود بخشيدنِ زخمهاي عفوني را به خاطر آوردند. در اين هنگام بود كه دو دانشمند ميكروب شناس و بيولوژيست با نامهاي هوارد فلوري و ارنست چين توانستند آن را به صورت يك داروي عملي عرضه دارند. اين سلاح قدرتمند در مبارزه با باكتريها، بسيار قوي عمل مي كرد و در اين زمان كاربرد وسيعي يافت. با كشف پني سيلين، اين آنتي بيوتيك نيرومند، علم پزشكيِ قرن بيستم دستخوش انقلابي عظيم شد و در سال 1945م، هر سه دانشمند به دريافت جايزه نوبل پزشكي نائل شدند.
منبع:راسخون
No tags for this post.