آخرین تحقیقات پژوهشگران نشان می دهد که دوستی های اوایل زندگی و دوران کودکی به تناسب اندام و سلامت جسمانی افراد در بزرگسالی کمک می کند.
جوزف آلن (Joseph Allen) از دانشگاه ویرجینیا (University of Virginia) در ایالات متحده امریکا و از محققان این تیم پژوهشی در رابطه با اثر دراز مدت روابط نزدیک دوستی در انسان می گوید: « نتایج تحقیقات ما نشان می دهد که اثر باقی مانده روابط نزدیک در همسالان دوران کودکی و نوجوانی در دراز مدت، پیامدهای سلامت جسمانی را در بزرگسالی در پی خواهد داشت. »
او در توضیحاتش اظهار داشت: « در حقیقت این تحقیقات ، به ارائه یک پیش بینی قوی از افزایش کیفیت سلامت جسمانی افراد در طولانی مدت می پردازد. »
یافته های این پژوهش نشان می دهد که کیفیت روابط کودکان و نوجوانان در سلامت دوران بزرگسالی از طریق کاهش سطح علائم اضطراب، پریشانی و افسردگی موثر است.
قابل توضیح است که این تیم تحقیقاتی به بررسی و مطالعه روابط یک گروه مختلف از 171 دانش آموز کلاس های هفتم و هشتم در حالی که این نوجوانان 13 – 14 ساله بوده ، پرداختند و پژوهش های خود را تا 27 سالگی این افراد ادامه دادند. ارزیابی پرسشنامه هایی که بهترین دوستان این شرکت کنندگان از سنین 13 تا 17 سالگی پر کرده بودند ، به کیفیت دوستی آن ها از جمله درجه اعتماد، ارتباطات و بیگانگی و غریبی در روابط، اختصاص پیدا کرد. علاوه بر آن، دوستان این شرکت کنندگان اطلاعاتی در مورد نحوه تمرکز شرکت کنندگان به تناسب اندام و سلامتشان در روابط دوستی نزدیک خود در اختیار محققان قرار دادند. سپس محققان کیفیت سلامت شرکت کنندگان را به طور سالانه در سنین 25، 26 و 27 سالگی با ارائه پرسش هایی شامل علائم سلامت کلی، اضطراب و افسردگی و شاخص توده بدن مورد بررسی قرار دادند.
نتایج این بررسی ها نشان می دهد که کیفیت بالا در روابط دوستی و تحریک در تمرکز بر تناسب اندام همسالان در دوران کودکی و نوجوانی ، سلامت جسمی و روحی بهتر را در سنین بزرگسالی همچون 26 – 27 سالگی به همراه خواهد داشت.
لازم به توضیح است که این پژوهش ها و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله علوم روان شناس (journal Psychological Science) به چاپ رسیده و در دسترس است. جهت مشاهده متن کامل این مقاله در ژورنال فوق ؛ اینجا را کلیک کنید .
No tags for this post.