سازمان فضایی آمریکا اکنون پیش از آنکه تمدید ماموریت نیوهورایزنز را رسمی کند، یک بار دیگر طرح بازدید از این جرم تازه را مرور خواهد کرد.
2014 ام یو 69 یکی از دو جرم آسمانی شبیه به دنباله دارها است که دانشمندان مسئول این ماموریت زیر نظر داشتند.
نیوهورایزنز در ماه ژوئیه از فاصله 12500 کیلومتری سطح پلوتو گذشت.
کاوشگر در آن گذر علاوه بر گرفتن عکس از سطح این سیاره کوتوله داده های زیادی در مورد آن و اقمارش شارون، استیکس، نیکس، کربروس و هادرا جمع آوری کرد.
مقصد تازه حدود یک و نیم میلیارد کیلومتر ورای پلوتو است. قطرش 45 کیلومتر است و تصور می شود یکی از مصالح اولیه ای باشد که سیارات کوتوله ای مثل پلوتو از آن تشکیل شدند.
این شیء در ناحیه ای در کرانه های دور منظومه شمسی موسوم به کمربند کایپر قرار دارد. این کمربند شامل بقایای یخ زده ای است که از 4.6 میلیارد سال قبل که منظومه ما تشکیل می شد به یادگار مانده اند.
جان گرانسفلد مدیر ماموریت علمی ناسا گفت: با دور شدن نیو هورایزنز از پلوتو و نزدیک شدن آن به کمربند کایپر، و درحالی که داده های هیجان انگیز آن از پلوتو به زمین مخابره می شود، نگاه ما به مقصد بعدی این کاوشگر متهور است.
وی گفت:انتظار دارد که هزینه ماموریت از این پس خیلی کمتر باشد.
این فضاپیما حامل سوخت هیدرازین کافی برای یک گذر دیگر است، و دانشمندان می گویند می تواند تا اواخر دهه 2020 یا ورای آن به کار ادامه دهد.
الن استرن محقق اصلی این ماموریت، انتخاب ناسا برای فرستادن کاوشگر به 2014 ام یو 69 را یک گزینه عالی خواند.
به گزارش ایرنا از اسپیس،این یکی از پنج جرم آسمانی است که در تابستان سال 2014 با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل در مسیر پرواز نیو هورایزنز کشف شدند.با این حال فضاپیما تا ژانویه 2019 به آن نخواهد رسید.
مقصد بعدی فضاپیمای بازدید کننده از پلوتو مشخص شد
