به گزارش سیناپرس همدان، یک مطالعه جدید توسط محققان دانشگاه ویسکانسین-مدیسون نشان می‌دهد که برخی از باکتری‌های اصلاح و تجویز شده به دستگاه گوارش چقدر برای بهبود درمان‌های بیماری التهابی روده (IBD) از جمله بیماری کرون و کولیت اولسراتیو نوید می‌دهند.
این تحقیق، به رهبری گونیان هو، مهندس زیست پزشکی و استاد دانشکده داروسازی UW-Madison، مبتنی بر فناوری است که تیم قبلاً طراحی کرده بود. این فناوری، باکتری‌های مفید را در یک پوسته محافظ بسیار نازک محصور می‌کند تا به آنها کمک کند تا در برابر هجوم اسیدهای معده و میکروب‌های رقیب زنده بمانند تا بتوانند در روده موش‌ها تثبیت و تکثیر شوند.
در حالی که این فناوری پروبیوتیک‌های خوراکی را مؤثرتر می‌کند، IBD یک بیماری پیچیده است که معمولاً بیشتر از جوامع میکروبی روده را درگیر می‌کند.
هو می گوید: IBD یک بیماری پیچیده است و شما باید از زوایای مختلف به آن حمله کنید. بنابراین، هو و همکارانش نانوذرات تخصصی را برای خنثی کردن مولکول‌های دخیل در IBD ابداع کردند. آنها همچنین راهی برای اتصال این "بسته های" نانوذرات به باکتری های مفید پس از پوشاندن آنها در پوشش محافظ کشف کرده اند.
این بسته های نانوذراتی که در ترکیب با خود پروبیوتیک‌ها، می‌توانند درمان‌های IBD را به طور قابل توجهی بهبود بخشند و ساده تر کنند. در حالی که علل ریشه ای IBD پیچیده است و هنوز در حال مطالعه است، یکی از مقصران اصلی، عاملی شامل تولید بیش از حد مولکول هایی است که به عنوان گونه های فعال اکسیژن شناخته می شوند. این مولکول‌ها برای برخی از عملکردهای بدن انسان حیاتی هستند، اما تعداد بیش از حد آنها در روده می‌تواند باعث التهاب مخرب در امتداد پوشش روده شود.
بسته های نانوذرات را وارد عمل می کنیم. ذرات ریز شامل بخشی از سولفید و بخشی دیگر اسید هیالورونیک هستند. این اسید قویاً ضد التهاب است و سولفید مستقیماً گونه های فعال اکسیژن را هدف قرار می دهد.
جدیدترین تحقیقات هو نشان می‌دهد که باکتری‌های پروبیوتیک اشریشیا کلی نیسل 1917 که در یک پوسته محافظ محصور شده و به بسته‌های نانوذراتی مجهز شده‌اند، به طور قابل‌توجهی در تسکین علائم IBD بهتر از همتایان خود بدون تجهیزات اضافی هستند.
محققان اثرات این درمان ها را از دو طریق تخمین زدند: با اندازه گیری تغییرات وزن و تغییر در طول کولون موش های مبتلا به IBD که این درمان را دریافت کردند و یا دریافت نکردند.
مانند انسان ها، موش های مبتلا به IBD معمولاً با پیشرفت بیماری، کاهش وزن و کوتاه شدن روده بزرگ را تجربه می کنند. هو و همکارانش دریافتند که موش هایی که درمان کامل را دریافت کرده اند کمترین میزان کاهش وزن و کوتاهی روده بزرگ را نسبت به همتایان خود که درمان جزئی یا بدون درمان دریافت کرده اند، تجربه کرده اند.
گزینه های درمانی فعلی به مرحله و شدت بیماری بستگی دارد، در حالی که هو و همکارانش می گویند که به دنبال درمان جامع تری بوده اند که بتواند در هر مرحله موثر باشد.
هو می گوید: این هیجان انگیزترین بخش این تحقیق برای من است. ما نمی‌خواستیم مرحله خاصی از IBD را هدف قرار دهیم. ما می‌خواستیم مهم‌ترین عواملی را انتخاب کنیم که به کاهش یا درمان بیماری در هر مرحله کمک می‌کنند.
علاوه بر این، این درمان به صورت خوراکی تجویز می‌شود، که می‌تواند آن را جایگزینی دلپذیر برای سایر اشکال تهاجمی‌تر درمان IBD مانند برداشتن جزئی یا کامل کولون کند.
در حالی که نتایج امیدوارکننده هستند، مدتی طول می کشد تا درمان ها روی انسان آزمایش شوند. قدم بعدی هو، آزمایش این است که آیا بسته های نانوذراتی به خوبی با دیگر گونه های باکتری پروبیوتیک اتصال برقرار می کنند یا نه و مستندسازی اینکه آیا این درمان عوارض جانبی ناخواسته ای دارد یا خیر. ساده‌سازی فرآیند ایجاد و چسباندن بسته‌های نانو نیز برای امکان‌پذیر کردن درمان‌ها از نظر بالینی بسیار مهم است.
این یافته ها در مجله Science Advances گزارش شده است.
منبع: medicalxpress
مترجم: کیانوش کرمی