به گزارش سیناپرس همدان، این گروه در نامه تحقیقاتی خود که برای وزارت امور خارجه ایالات متحده نوشته و در JAMA Psychiatry منتشر شده است، آنچه را که هنگام مطالعه اطلاعات بیماران معتاد از IQVIA، یک شرکت فناوری اطلاعات سلامت، به دست آوردند، توضیح می دهند.
طی چند سال گذشته، استفاده و سوء استفاده از مواد افیونی در ایالات متحده به سطوحی رسیده است که برخی از جوامع پزشکی را بر آن داشته تا آن را به عنوان یک بحران توصیف کنند. داروهایی مانند اکسی کانتین و فنتانیل بیش از حد تجویز شده اند و به صورت غیرقانونی ساخته و فروخته شده اند که منجر به سوء مصرف گسترده و گاه مرگ بر اثر مصرف بیش از حد شده است. کار قبلی منجر به تولید داروهایی برای کمک به افراد معتاد به مواد افیونی شده است تا خود را از منبع مصرفی جدا کنند، یکی از برجسته ترین آنها بوپرنورفین است.
در این تلاش جدید، محققان به شواهدی اشاره کردند که نشان میدهد همه بطور یکسان به دارو دسترسی ندارند و این دسترسی ممکن است تحت تأثیر نژاد یا قومیت باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر، آنها درخواست کردند و به پایگاه دادهای که متعلق به شرکت فناوری سلامت IQVIA است، دسترسی پیدا کردند که حاوی اطلاعات هزاران بیمار و میلیونها نسخهای بود که توسط پزشکان طی سالهای 2006 تا 2020 تکمیل شده بود.
محققان شواهدی از نابرابری در روش های تجویز بوپرنورفین و همچنین در طول مدت درمان پیدا کردند. اکثر جامعه پزشکی پیشنهاد می کنند که حداقل زمانی که یک معتاد باید دارو مصرف کند شش ماه است.
آنها در مطالعه خود دریافتند که در حالی که تقریباً 84.1٪ از بیماران سفیدپوست موجود در پایگاه داده به بوپرنورفین دسترسی داشتند، همین امر فقط برای 8.1٪ از بیماران سیاه پوست و 6.3٪ از بیماران اسپانیایی تبار صدق می کند. آنها همچنین دریافتند که میانگین مدت زمان درمان برای بیماران سفید پوست 53 روز بود. این مدت برای بیماران سیاهپوست به 44 روز و برای بیماران اسپانیایی تبار فقط 40 روز کاهش یافت. آنها همچنین خاطرنشان کردند که این تعداد در سال های اخیر بدتر شده است.
محققان نتوانستند دلیلی را برای نابرابریهایی که در گزینههای درمانی پیدا کردند، جدا کنند، اما پیشنهاد کردند که کار بیشتری لازم است.
این یافته ها در JAMA Psychiatry منتشر شد.
منبع: medicalxpress
مترجم: سید سپهر ارومیهء