به گزارش سیناپرس همدان، این تیم در مقاله خود که در مجله Science منتشر شده است، رویکرد جدید خود را برای درمان افسردگی توصیف می کند. افسردگی مزمن یکی از رایج ترین انواع اختلالات روانی است و دانشمندان پزشکی به سختی در جستجوی راه حلی برای آن بوده اند.
بیشتر داروهایی که برای درمان این بیماری استفاده می‌شوند، مهارکننده‌های بازجذب سروتونین هستند که با هدف قرار دادن ناقل‌های سروتونین، افسردگی را کاهش می‌دهند، آنها به طور کلی به عنوان داروهای SERT شناخته می‌شوند. آنها با افزایش سطح سروتونین در مغز کار می کنند.
متأسفانه تأثیر چنین داروهایی ممکن است چندین هفته طول بکشد و همچنین می توانند عوارض جانبی جدی مانند افزایش خطر خودکشی داشته باشند. در این تلاش جدید، محققان رویکرد جدیدی را اتخاذ کردند که شامل جداسازی SERT و آنزیمی به نام نیتریک اکسید سنتاز عصبی (nNOS) می شود.
محققان متعجب بودند که اگر سروتونین از nNos در مغز موش جدا شود چه اتفاقی می‌افتد. آنها فکر کردند که ممکن است منجر به کاهش میزان سروتونین در یک قسمت از مغز (هسته رافه پشتی) و افزایش مقدار در قسمت دیگر (قشر پیش پیشانی داخلی) شود. آنها معتقد بودند که نتیجه باید بهبود سریع علائم افسردگی باشد.
برای کشف این موضوع، آنها ترکیبی به نام ZZL-7 ایجاد کردند. وقتی به موش تزریق شد، شلیک نورون‌هایی را که سروتونین تولید می‌کنند در هسته رافه پشتی تغییر داد و با انجام این کار، برهم‌کنش‌های بین ناقل‌های سروتونین و nNos را مختل کرد.
این امر منجر به افزایش میزان سروتونین در قشر پیشانی میانی شد که به گفته آنها احتمالاً به عنوان کاهش علائم افسردگی در انسان احساس می شود. آنها همچنین خاطرنشان کردند که از آنجایی که مغز تقریباً بلافاصله شروع به افزایش میزان سروتونین در قشر جلوی مغز داخلی می کند، تأثیرات این ترکیب باید در عرض چند ساعت احساس شود.
محققان همچنین پیشنهاد می کنند که جدا کردن SERT و nNos به عنوان وسیله ای برای مبارزه با افسردگی باید از عوارض جانبی رایج در سایر درمان ها نیز جلوگیری کند.
این مقاله در ژورنال Science منتشر شد.
منبع: medicalxpress.com
مترجم: کیانوش کرمی