اولین داروی ضد سرطان

به گزارش سیناپرس همدان، محققان گزارش می دهند که دارویی که ژن سرطان زا MYC را هدف قرار می دهد، عملکرد ژن را در یک آزمایش بالینی فاز I مهار می کند. تا به حال، هیچ داروی دیگری قادر به انجام این کار به طور ایمن و موثر نبوده است.
دکتر النا گارالدا، مدیر واحد توسعه اولیه دارو در موسسه سرطان شناسی Vall d'Hebron (VHI) با ارائه نتایج اولیه از کارآزمایی در سی و چهارمین سمپوزیوم EORTC-NCI-AACR در مورد اهداف مولکولی و درمان سرطان در بارسلون، اسپانیا، و یکی از اعضای کمیته علمی این نشست، گفت که MYC یکی از تحت تعقیب ترین اهداف در سرطان است، زیرا نقش کلیدی در پیشبرد و حفظ بسیاری از سرطان های رایج انسان مانند سرطان سینه، پروستات، ریه و تخمدان ایفا می کند. تا به امروز، هیچ دارویی که MYC را مهار کند برای استفاده بالینی تایید نشده است.
دانشمندان VHIO یک پروتئین کوچک به نام OMO-103 ساختند که می تواند وارد سلول ها شده و به هسته برسد. در آزمایش‌هایی که در آزمایشگاه و روی موش‌ها انجام شد، آن‌ها نشان دادند که با مسدود کردن عملکرد MYC برای کنترل جریان اطلاعات از بسیاری از جهش‌های ژنتیکی رایج در سرطان، توانایی MYC را برای ترویج رشد تومور با موفقیت مهار می‌کند.
از آوریل 2021، دکتر گارالدا، با همکاری دو سایت اسپانیایی دیگر، 22 بیمار را در مرحله اول کارآزمایی بالینی ثبت نام کرد تا ایمنی OMO-103 را ارزیابی کند و ببیند آیا علائم اولیه ای از کنترل سرطان وجود دارد یا خیر. بیماران دارای طیف وسیعی از تومورهای جامد، از جمله سرطان پانکراس، روده و ریه سلول غیر کوچک بودند. همه آنها به شدت از قبل تحت درمان قرار گرفته بودند و قبلاً بین سه تا 13 درمان دیگر دریافت کرده بودند.
OMO-103 یک بار در هفته در شش سطح دوز از 0.48 تا 9.72 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بیمار تزریق شد. محققان در ابتدای مطالعه و پس از سه هفته درمان از تومورها، بیوپسی گرفتند تا سطح فعالیت ژن MYC و سایر شاخص های بیولوژیکی سرطان را ارزیابی کنند.
تا 10 اکتبر 2022، 8 بیمار از 12 بیمار که پس از 9 هفته سی تی اسکن گرفتند، بیماری پایداری داشتند و درمان رشد سرطان را متوقف کرد. از این تعداد، دو نفر مبتلا به سرطان لوزالمعده، سه نفر سرطان روده بزرگ، یک نفر سرطان ریه غیر کوچک، یک نفر سارکوم و یک نفر سرطان غدد بزاقی داشتند.
دکتر گارالدا می‌گوید: هنوز روزهای اولیه برای ارزیابی فعالیت دارو است، اما ما شاهد تثبیت بیماری در برخی بیماران هستیم. قابل توجه است که یک بیمار مبتلا به سرطان لوزالمعده بیش از شش ماه در مطالعه ماند، تومور او هشت درصد کوچک شد و DNA مشتق شده از تومور در گردش خون کاهش یافت. بیمار مبتلا به تومور غدد بزاقی بیماری پایداری دارد و پس از 15 ماه همچنان در حال مطالعه است.
هیجان‌انگیزترین چیز این است که نشانگرهای بیولوژیکی نشان می‌دهند که ما با موفقیت MYC را هدف قرار می‌دهیم. علاوه بر این، عوارض جانبی نامطلوب عمدتاً خفیف هستند، که وقتی شروع به فکر کردن در مورد مراحل بعدی و ترکیب OMO-103 با شیمی‌درمانی یا سایر درمان‌ها می‌کنیم، مهم است. 
شایع ترین عوارض جانبی مرتبط با درمان، واکنش های خفیف به انفوزیون داخل وریدی، مانند لرز، تب، حالت تهوع، بثورات پوستی و فشار خون پایین بود. سطوح دوز بالاتر با واکنش های بیشتر به تزریق همراه بود اما به راحتی درمان شد. التهاب پانکراس تنها واکنش محدود کننده دوز بود که در یک بیمار رخ داد.
دکتر جیمز ال. گولی، رئیس سی و چهارمین سمپوزیوم EORTC-NCI-AACR برای NCI و مدیر خدمات انکولوژی پزشکی، مرکز تحقیقات سرطان، NCI، ایالات متحده، می‌گوید: MYC نقش مهمی در بسیاری از مسیرهای سیگنال‌دهی سلولی ایفا می‌کند که طیفی از سرطان‌های مختلف را ترویج می‌کنند، اما مدت‌هاست که به عنوان یک هدف «غیرقابل درمان» تلقی می‌شود.
محققان زمان و انرژی زیادی را صرف جست‌وجوی داروهایی کرده‌اند که MYC را با موفقیت هدف قرار می‌دهند، اما ثابت شده است که توسعه درمان‌هایی که موثر هستند اما عوارض جانبی آن‌قدر شدید که برای بیماران قابل تحمل نیست، دشوار است.
این نتایج نشان می دهد که بیماران معمولاً عوارض جانبی جانبی خفیف OMO-103 را تجربه می کنند، هنگام بررسی مراحل بعدی و نحوه ترکیب آن با شیمی درمانی مهم هستند. ما مشتاقانه منتظر نتایج آزمایش فاز دوم هستیم.
منبع: medicalxpress
مترجم: سید سپهر ارومیهء