مشاهده یک بافت چربی با خاصیت ضد انگلی

به گزارش سیناپرس همدان، تیمی از محققان در موسسه ماکس پلانک برای ایمونوبیولوژی و اپی ژنتیک که با همکاران دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن، دانشگاه پزشکی وین، موسسه تحقیقاتی ون آندل و USDA کار می کنند، دریافته‌اند که بافت چربی اطراف مجرای روده موش‌ها به بیرون راندن کرم‌های آلوده از روده کمک می‌کند. مقاله آنها در مجله Science Immunology منتشر شده است.
تحقیقات قبلی نشان داده است که بافت چربی مزانتریک به سیستم ایمنی در پاسخ به پاتوژن ها و همچنین انواع خاصی از سرطان کمک می کند. در این تلاش جدید، محققان دریافتند که به مبارزه با عفونت های انگلی نیز کمک می کند.
کار زمانی شروع شد که محققان به طور ناخواسته متوجه شدند که بافت چربی مزانتریک (بافت چربی که مجرای روده را احاطه کرده است) زمانی که موش به نوعی کرم آلوده شد، سفت شد. تیم متذکر شد که چنین سفت شدنی به بیرون راندن کرم ها کمک کرده است.
محققان با نگاهی دقیق تر به چگونگی تشخیص و واکنش بافت چربی به عفونت انگلی، دریافتند که نوعی از سلول T موجود در چنین بافتی به نام Th2 با سلول های استرومایی که در تمایز سلول هایی که به انواع مختلف سلول های پشتیبان ساختاری رشد می کنند، نقش دارند، ارتباط برقرار می کند. آنها سپس فلوسایتومتری، بافت شناسی، کشت سلولی و توالی یابی RNA تک سلولی را روی بافت چربی انجام دادند تا درباره چگونگی سفت شدن بافت چربی در پاسخ به عفونت اطلاعات بیشتری کسب کنند.
آنها کشف کردند که سلول های Th2 به بافت چربی نفوذ می کنند حتی اگر انگل، چنین بافتی را آلوده نکرده باشد. آنها همچنین دریافتند که سلول های Th2 هم آمفی رگولین و هم سایتوکاین TGFβ را آزاد می کنند. علاوه بر این، سلول‌های استرومایی در حضور آمفی‌رگولین و سایتوکاین TGFβ فعال‌تر شدند و در نتیجه سایتوکاین‌های بیشتری تولید کردند. و در نهایت، آنها دریافتند که سلول‌های استرومایی و Th2 در فضاهای بینابینی بافت چربی با هم ترکیب می‌شوند و آنها را مجبور به بزرگ شدن و ترشح کلاژن می‌کند که منجر به سفت شدن بافت می‌شود.
محققان همچنین دریافتند که سفت شدن تا یک سال قبل از اینکه بافت به حالت عادی بازگردد، به جای پیشرفت به سمت فیبروزه شدن ادامه داشت. این به موش ها اجازه داد تا سریعتر به عفونت ثانویه پاسخ دهند.
این مطالعه در نشریه Science Immunology منتشر شد.
منبع: medicalxpress
مترجم: کیانوش کرمی