فرایند PET/CT برای بررسی آرتریت موثر است

به گزارش سیناپرس، اسکن PET/CT کل بدن مطابقت بالایی با بررسی روماتولوژیک استاندارد مفصل به مفصل و همبستگی متوسط تا قوی با اندازه گیری های حاصله در مطالعات روماتولوژیک نشان داد.
آرتریت های التهابی خود ایمنی (AIA)، مانند آرتریت پسوریاتیک و آرتریت روماتوئید، شرایط مزمن و سیستمیک هستند که باعث التهاب مفاصل، تخریب مفاصل و درد می شوند. با توجه به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری، تقریباً از هر چهار بزرگسال، یک نفر یا به عبارتی 58 میلیون آمریکایی، توسط پزشک مبتلا به آرتریت تشخیص داده شده است. تا سال 2040، تخمین زده می شود که 78 میلیون بزرگسال مبتلا به آرتریت تشخیص داده شوند.
دکتر آبهیجیت جی چادهاری، استاد رادیولوژی در دانشگاه کالیفرنیا-دیویس در دیویس، کالیفرنیا گفت: در حال حاضر، چالش های بالینی قابل توجهی در مدیریت جمعیت AIA وجود دارد. به عنوان مثال، مشخص نیست که کدام بیماران باید چه درمان‌هایی را دریافت کنند، دقیقاً چگونه این درمان‌ها وضعیت التهابی بافت‌ها یا پیامدهای مختلف را تغییر می‌دهند و تأثیر بیماری و درمان‌ها بر سایر اعضای بدن به چه شکل است. تصویربرداری مولکولی سیستمی که توسط PET کل بدن فعال می‌شود، می‌تواند نشانگرهای زیستی غیرقابل دسترس و عینی را ارائه دهد که می‌تواند به رفع این چالش‌ها کمک کند.
برای ارزیابی عملکرد تصویربرداری مولکولی و بررسی AIA، محققان از پروتکل اکتساب PET/CT کل بدن با دوز فوق‌العاده کم 18F-FDG برای اسکن 30 شرکت‌کننده (24 مبتلا به AIA و شش نفر مبتلا به استئوآرتریت) استفاده کردند. شرکت کنندگان همچنین تحت ارزیابی روماتولوژی مفصل به مفصل قرار گرفتند. در مجموع، 1997 مفصل مورد ارزیابی قرار گرفت.
اسکن PET/CT کل بدن در تصویرسازی و مدل سازی جذب 18F-FDG در مفاصل سرتاسر بدن، از جمله مفاصل دست و پا، بدون نیاز به قرارگیری توصیه ای شرکت کنندگان موفق بود. در گروه AIA، بین ارزیابی‌های کیفی PET کل بدن و ارزیابی روماتولوژیک مفصلی برای 69.9 درصد از شرکت‌کنندگان تطابق وجود داشت. حدود 20 درصد از گروه AIA مفاصلی داشتند که در ارزیابی روماتولوژیک منفی تلقی می شدند اما در PET/CT مثبت بودند و 10 درصد در PET/CT منفی اما در ارزیابی روماتولوژیک مثبت بودند.
برای گروه استئوآرتریت، در ارزیابی مشترک بین 91.1٪ از شرکت کنندگان توافق وجود داشت. در این گروه 8.8 درصد مفاصل در ارزیابی روماتولوژیک منفی تلقی شدند اما در PET/CT مثبت و هیچ مفصلی در PET/CT منفی نبود ولی در معاینه روماتولوژی مثبت بوده است.
ارزیابی سیستمی فعالیت بیماری آرتریت در تمام بافت‌های اسکلتی عضلانی بدن ممکن است نگرش های منحصربه‌فردی را برای ارزیابی طبقه‌بندی بار/خطر بیماری، انتخاب درمان و نظارت بر پاسخ درمانی ارائه دهد. نشانگرهای زیستی تصویربرداری شده همچنین ممکن است پتانسیل واضحی برای تسریع کشف و توسعه داروهای آرتروز داشته باشند.
علاوه بر این، آرتریت های التهابی ارزیابی شده در این مقاله بخشی از دسته وسیعی از اختلالات خودایمنی هستند. این کار ممکن است به درک بهتر از تاثیر خودایمنی بر کل بدن کمک کند.
منبع: medicalxpress.com
مترجم: کیانوش کرمی