ژنتیک، عامل مهم برای تعیین طول عمر
به گزارش سیناپرس، در میان گمانه‌زنی‌ها و تحقیقات فراوان در مورد اینکه چگونه ژنتیک بر روی سن ما تأثیر می‌گذارد، مطالعه‌ای در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، اکنون نشان می‌دهد که تفاوت‌های فردی در DNA ما با بالا رفتن سن و استعداد ابتلا به بیماری‌های دوران پیری، مانند دیابت و سرطان، اهمیت کمتری دارد.
در مطالعه‌ای در مورد اثرات نسبی ژنتیک، پیری و محیط بر نحوه بیان حدود 20000 ژن انسانی، محققان دریافتند که پیری و محیط بسیار مهم‌تر از تنوع ژنتیکی در تأثیر بر نمایه‌های بیان بسیاری از ژن‌های ما با افزایش سن هستند. سطحی که در آن ژن‌ها بیان می‌شوند، یعنی افزایش یا کاهش فعالیت، همه چیز را از سطح هورمون و متابولیسم گرفته تا فعالیت آنزیم‌هایی که بدن را ترمیم می‌کنند، تعیین می‌کند.
پیتر سادمانت، استادیار زیست شناسی تلفیقی دانشگاه برکلی و یکی از اعضای مرکز زیست شناسی محاسباتی دانشگاه گفت: ژنتیک شما، چیزی که از پدر و مادر و تاریخچه تکاملی، شما کسب کرده‌اید، چه تأثیری بر شخصیت شما، یا فنوتیپ شما، مانند قد، وزن، داشتن یا نداشتن بیماری قلبی دارد؟ مقدار زیادی کار در زمینه ژنتیک انسان انجام شده است تا بفهمیم چگونه ژن ها توسط تنوع ژنتیکی انسان روشن و خاموش می شوند. پروژه ما با پرسیدن "ژن چگونه تحت تاثیر سن افراد است؟" و اولین نتیجه ای که ما دریافتیم این بود که اهمیت ژنتیک شما در واقع هر چه سن شما افزایش یابد کمتر می شود.
به عبارت دیگر، در حالی که ترکیب ژنتیکی فردی ما می‌تواند به پیش‌بینی بیان ژن در جوانی کمک کند، اما در پیش‌بینی اینکه کدام ژن در سن بالاتر یا پایین‌تر افزایش می‌یابد.
البته در این مطالعه، سنین بالاتر از 55 سال مفید است. به عنوان مثال، دوقلوهای همسان دارای مجموعه ای از ژن های یکسان هستند، اما با افزایش سن، نمایه های بیان ژنی آنها متفاوت می شود، به این معنی که دوقلوها می توانند بسیار متفاوت از یکدیگر پیر شوند.
سادمنت گفت: یافته‌ها نتایجی از تلاش‌ها برای ارتباط بین بیماری‌های ناشی از پیری با تنوع ژنتیکی در انسان به همراه دارد. چنین مطالعاتی شاید کمتر بر روی تنوع ژنتیکی متمرکز شود، که بر بیان ژن در هنگام پیگیری و اهداف دارویی تأثیر می گذارد.
وی گفت: تقریباً تمام بیماری های مشترک انسان، بیماری های ناشی از پیری است، مانند آلزایمر، سرطان ها، بیماری های قلبی و دیابت که همه این بیماری ها با افزایش سن شیوع خود را افزایش می دهند. مقدار هنگفتی از منابع عمومی برای شناسایی انواع ژنتیکی که شما را مستعد ابتلا به این بیماری ها می کنند، صرف شده است.
آنچه مطالعه ما نشان می دهد این است که، در واقع، با افزایش سن، ژن ها برای بیان طول عمر شما اهمیت کمتری دارند، بنابراین شاید زمانی که می‌خواهیم علل این بیماری‌های پیری را شناسایی کنیم، باید به آن توجه داشته باشیم.
سادمانت و همکارانش نتایج خود را این هفته در مجله Nature Communications گزارش کردند.
منبع: medicalxpress.com
مترجم: کیانوش کرمی
