به گزارش سیناپرس، این یافته که مغز بزرگسالان پتانسیل بهبود بخشی از نابینایی ارثی را دارد، حاصل همکاری محققان ، دانشکده علوم زیستی و دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا ارواین( UCI ) می باشد. مقاله آنها در Current Biology منتشر شد.
تیم در حال بررسی درمان آموروز مادرزادی Leber، معروف به LCA بود. این اصطلاح به گروهی از بیماری های ارثی شبکیه اشاره دارد که با اختلال شدید بینایی در بدو تولد مشخص می شوند. این بیماری که از جهش درتعداد بالایی ژن ناشی می شود، باعث انحطاط یا اختلال در گیرنده های نوری شبکیه می شود.
تجویز ترکیبات شیمیایی که شبکیه چشم را هدف قرار می دهند، به نام رتینوئیدهای مصنوعی، می تواند مقدار قابل توجهی از بینایی را در کودکان مبتلا به LCA بازیابی کند. تیم UCI میخواست دریابد که آیا درمان میتواند برای بزرگسالانی که این عارضه را دارند، تفاوت ایجاد کند.
سونیل گاندی، استاد عصببیولوژی و رفتار و نویسنده مربوطه میگوید: صادقانه بگویم، ما از این که چگونه این درمان مدارهای مغزی درگیر در بینایی را نجات داد، شگفتزده شدیم. گاندی عضو مرکز UCI برای نوروبیولوژی یادگیری و حافظه و عضو مرکز تحقیقات بینایی ترجمه است.
دیدن شامل چیزی بیش از شبکیه دست نخورده و فعال است. واز چشم شروع می شود که سیگنال ها را به سراسر مغز می فرستد. که در واقع این در مدارهای مرکزی مغز است ادراک بصری ایجاد می شود. تا به حال، دانشمندان معتقد بودند که مغز باید این سیگنال ها را در دوران کودکی دریافت کند تا مدارهای مرکزی بتوانند خود را به درستی سیم کشی کنند.
درهنگام کار با مدل های جوندگان LCA، همکاران از آنچه که پیدا کردند شگفت زده شدند. گاندی گفت: سیگنالدهی مسیر بینایی مرکزی به طور قابل توجهی در بزرگسالان بازسازی شد، بهویژه مدارهایی که با اطلاعاتی که از هر دو چشم سر و کار دارند.
بلافاصله پس از درمان، سیگنالهایی که از چشم طرف مقابل، که مسیر غالب در موش است، میآیند، به شکل دو برابری نورونهای بیشتری را در مغز فعال میکنند. نکته جالبتر این بود که سیگنالهایی که از مسیر چشمی یک طرفه میآمدند، نورونهای بیشتری را در مغز به صورت پنج برابری پس از درمان فعال میکردند و این اثر چشمگیر ماندگار بود. بازیابی عملکرد بینایی در سطح مغز بسیار بیشتر از آن چیزی بود که از بهبودهایی که در سطح شبکیه دیدیم انتظار داشتیم. این واقعیت که این درمان در مسیر بینایی مرکزی در بزرگسالی بسیار خوب عمل می کند، از یک مفهوم جدید پشتیبانی می کند و آن این است که پتانسیل پنهانی برای بینایی وجود دارد که فقط در انتظار شروع شدن است.
این یافته فرصت های تحقیقاتی هیجان انگیزی را باز می کند. گاندی میگوید: هرگاه کشفی داشته باشید که با انتظارات شما را در مورد امکان تطبیق و مدارکشی مجدد مغز مغایرت دارد، مفهوم وسیعتری را به شما میآموزد. این الگوی جدید میتواند به توسعه درمانهای رتینوئید برای نجات کاملتر مسیر بینایی مرکزی بزرگسالان مبتلا به این بیماری کمک کند.
منبع : medicalxpress.com
مترجم: کیانوش کرمی