دکتر سمیه محمدی، مخترع این در طرح در گفت و گو با خبرنگار سیناپرس گفت: این مالچ پلیمری مایعی شیری رنگ بدون ذرات جامد است که برخلاف مالچ های نفتی نیاز به گرم کردن برای پاشش ندارد؛ این رزین( نوعی پلیمر) با پاشیدن روی شن‌های روان باعث چسبندگی و سنگین تر شدن ذرات شن می شود و هیچ طوفان یا باد شدیدی هم نمی تواند این ذرات را جا به جا کند.
وی افزایش خصوصیات مقاومتی خاک، بهبود مشخصات پلاستیسیته(خمیری) خاک، ازدیاد دوام و پایداری خاک در تمامی شرایط محیطی، کاهش ضخامت لایه های روسازی با افزایش ظرفیت باربری خاک، کاهش هزینه و زمان اجرای پروژه، خاصیت زیست تخریب پذیری و تبدیل به کود شیمیایی، کاهش قابلیت تورم، بهبود پایداری و قابلیت ایجاد محوطه کاری پایدار را از جمله مزایای این طرح برشمرد و افزود: این مالچ قادر است سرعت های 5 تا 90 کیلومتر بر ساعت را تحمل کند. میزان فرسایش اندازه گیری شده آن نیز صفر محاسبه شده است.
وی یاد آور شد: آزمایش های اولیه این طرح در ارگ آبشور گرمسار با موفقیت انجام شد؛ این منطقه از نظر فرسایش بادی کاملا فعال و کشت نهال با مشکلات زیادی همراه است. هم اکنون این طرح با انجام کار 5سال تحقیقات علمی و 2 سال بررسی میدانی مراحل تایید نهایی اش را سپری می‌کند.
وی به وجه تمایز این رزین نسبت به پلیمرهای نفتی و نمونه های مشابه داخلی و خارجی اشاره کرد و گفت: همزمان با اجرای آزمایشی این رزین در بیابان های گرمسار 2تا 3 طرح مشابه داخلی نیز مورد آزمایش قرار گرفتند. تحقیقات نشان داد این رزین نسبت به نمونه های مشابه از دوام و استقامت بالایی برخوردار است؛ نمونه های مشابه تنها 6 ماه نسبت به شرایط محیط دوام آوردند در صورتی که این رزین پس از گذشت 2 سال همچنان خاصیت خود را حفظ کرده بود.
وی تصریح کرد: از سوی دیگر تاکنون نمونه های خارجی هیچ کدام در تناژ بالایی تولید نشده اند و قیمت وارداتی آنان نیز نسبت به این نمونه بسیار زیاد است.
وی بیان کرد: همچنین مالچ های نفتی زیست تخریب پذیر نبوده و ضمن جلوگیری از رویش گیاه باعث آلودگی محیط زیست می‌شوند اما این پلیمر کاملا سازگار با محیط زیست است و 2تا 3 سال سطح خاک را تثبیت کند و پس از اتمام عمر مفیدش تجزیه و در خاک تبدیل به کود شیمیایی شود.
وی گفت: تحقیقات نشان داده است که این پلیمر نه تنها برای ریشه درخت مشکل ندارد بلکه به راحتی آب را نیز جذب و با مرطوب نگه داشتن ریشه گیاهان به رشد درختان نیز کمک می کند. ریشه های این گیاهان خود پس از گذشت 2 سال باعث ثبیت خاک می شوند.
وی افزود: ما در گام بعدی تحقیقات مان قصد تولید پلیمری برای مصارف کشاورزی داریم؛ تولید و ساخت این پلیمر برای کاهش میزان آبیاری گیاه و رفع مشکلات آبیاری و کمبود آب اهمیت زیادی دارد.
No tags for this post.