به گزارش سیناپرس، مطالعه مشاهده‌ای آینده‌نگر کورتیزول بزاق، قرار گرفتن در معرض استرس، تجربیات نامطلوب دوران کودکی (ACEs) و حفظ درمان مردانی را که در برنامه‌های بهبودی مبتنی بر پرهیز از مصرف الکل و مواد مخدر ثبت‌نام کرده بودند، بررسی کرد و یافته های آنها ماه گذشته در Alcoholism: Clinical and Experimental Research منتشر شد.
سطوح کورتیزول منعکس کننده پاسخ فیزیولوژیکی به استرس است همچنین در این مورد، محققان دریافتند که شرکت‌کنندگانی که کمتر از 90 روز در برنامه درمانی باقی مانده‌اند، سطوح اولیه کورتیزول به‌طور قابل‌توجهی بالاتر از افرادی که بیش از 90 روز در برنامه باقی مانده‌اند، داشتند.
علاوه بر این، یک مدل خطرات نسبی کاکس نشان داد که افزایش کورتیزول بزاقی، وضعیت تاهل و امتیاز ACE به طور قابل توجهی با خطرات قطع زودهنگام برنامه ارتباط دارد.
دکتر تاد اچ دیویس، مدیر تحقیقات و توسعه در جوآن گفت: امید ما این است که این یافته ها به کورتیزول به عنوان یک نشانگر زیستی منجر شود که می تواند به پزشکان کمک کند تا تعیین کنند کدام افراد ممکن است به رویکرد درمانی فشرده تری نیاز داشته باشند.
تیم تحقیقاتی، با همکاری Recovery Point، در حال حاضر یک مطالعه بزرگتر در دست انجام دارند که به دنبال شناسایی سطوح بالینی قابل توجه کورتیزول است.
این مطالعه گسترده همچنین جمعیت بیشتری را شامل می شود و هورمون اکسی توسین را بررسی می کند.
منبع: medicalxpress.com
مترجم: سید سپهر ارومیهء