به گزارش سیناپرس، شکارچی یکی از شناخته شده ترین و مورد مطالعه ترین صورت فلکی در کهکشان راه شیری است. این صورت فلکی با نزدیکترین ستارههایش که فقط چند صد سال نوری از زمین فاصله دارند، خانه برخی از بزرگترین و درخشانترین ستارگان آسمان (از جمله ستاره قرمز بدنام Betelgeuse) و مهد کودکی پررونق از ستارگان آتشین و تازه متولد شده برای مطالعه است.
اکنون، محققان با استفاده از تلسکوپ فضایی جدید و قدرتمند جیمز وب (JWST)، واضح ترین و دقیق ترین تصاویر تاریخ از صور فلکی شکارچی را ثبت کرده اند.
این تصاویر که دوشنبه (12 سپتامبر) در بیانیه ای به اشتراک گذاشته شد، شامل "کمربند" بدنام سه ستاره جبار نیست، بلکه بیشتر بر روی "شمشیر گازی" شکارچی که در جنوب آویزان است تمرکز دارد. در مرکز شمشیر، سحابی شکارچی قرار دارد، یکی از بزرگترین و درخشان ترین مناطق ستاره ساز نزدیک به زمین.
سحابی شکارچی که با چشم غیرمسلح از زمین قابل مشاهده است، برای قرنها هدف محبوب ستارهشناسان بوده است، از جمله ستارهشناس ایتالیایی گالیلو گالیله، که بیش از 400 سال پیش بزرگترین خوشه ستارهای سحابی به نام ذوزنقه را کشف کرده است. اکنون، تصاویر جدید جیمز وب در قلب سحابی مانند قبل بزرگنمایی میکنند و مجسمههای متحرکی از گاز ستارهساز را نشان میدهند که توسط تشعشعات ستارهای قدرتمند شکل میگیرند.
الز پیترز، استاد نجوم در دانشگاه وسترن در انتاریو، کانادا، گفت: ستارگان جوان پرجرم مقادیر زیادی از اشعه ماوراء بنفش را مستقیماً به ابری که هنوز آنها را احاطه کرده است ساطع می کنند و این امر شکل فیزیکی ابر و همچنین ترکیب شیمیایی آن را تغییر می دهد. این مشاهدات جدید به ما این امکان را می دهد که بهتر درک کنیم که چگونه ستارگان پرجرم ابر گاز و غباری را که در آن متولد شده اند تغییر می دهند.
ستاره درخشان Omicron 2 Orionis A که در فاصله 186 سال نوری از زمین قرار دارد در مرکز تصویر می درخشد. خود سحابی در فاصله 1350 سال نوری از زمین بسیار عقب است، جایی که هزاران ستاره جوان ابرهای گازی اطراف خود را روشن می کنند و تابش می کنند.
فعل و انفعالات خشونت آمیز بین ستارگان و ابر خانه آنها را می توان به وضوح در نوار طولانی و قهوه ای رنگ گاز واقع در پشت ستاره مرکزی مشاهده کرد. این دیوار متراکم گازی به نام میله شکارچی شناخته می شود و به آرامی توسط تابش ستاره ای شدید داغ ترین و درخشان ترین ستارگان در سحابی شکارچی به بیرون رانده شده و فرسایش می یابد. مجموعهای از ویژگیهای شگفتانگیز و اسرارآمیز، از جمله رشتههای بلند هیدروژنی، ستارههای جوان احاطهشده توسط دیسکهای غبار تشکیلدهنده سیاره، و کرههای بزرگی از گاز که به آرامی در مقابل چشمان ستارهشناسان در حال فروپاشی به ستارههای کوچک هستند، در سراسر میله پراکنده شده است.
منبع: livescience.com
مترجم: کیانوش کرمی