به گزارش سیناپرس، این تحقیق خطر سلامتی ناشی از ذرات ریز تولید شده توسط سوزاندن سوخت‌های فسیلی را نشان می‌دهد، که جرقه‌های تازه‌ای را برای اقدام فوری‌تر برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی برانگیخته است.
به گفته چارلز سوانتون از موسسه فرانسیس کریک بریتانیا، این موضوع همچنین می تواند راه را برای زمینه جدیدی از پیشگیری از سرطان هموار کند.
سوانتون این تحقیق را که هنوز در یک مجله معتبر منتشر نشده است، در کنفرانس سالانه انجمن اروپایی آنکولوژی پزشکی در پاریس ارائه کرد.
مدت‌ها تصور می‌شد که آلودگی هوا با افزایش خطر ابتلا به سرطان ریه در افرادی که هرگز سیگار نکشیده‌اند مرتبط است.
سوانتون گفت: اما ما واقعاً نمی‌دانستیم که آیا آلودگی مستقیماً باعث سرطان ریه می‌شود یا نه. به طور سنتی تصور می شد که قرار گرفتن در معرض مواد سرطان زا، مانند مواد موجود در دود سیگار یا آلودگی، باعث جهش DNA می شود که سپس به سرطان تبدیل می شود.
سوانتون گفت: اما یک "حقیقت ناخوشایند" در مورد این مدل وجود داشت: تحقیقات قبلی نشان داده است که جهش‌های DNA می‌توانند بدون ایجاد سرطان وجود داشته باشند و بیشتر مواد سرطان‌زای محیطی این جهش‌ها را ایجاد نمی‌کنند. مطالعه او مدل متفاوتی را پیشنهاد می کند.
تیم تحقیقاتی موسسه فرانسیس کریک و دانشگاه کالج لندن داده های سلامتی بیش از 460000 نفر را در انگلیس، کره جنوبی و تایوان تجزیه و تحلیل کردند. آنها دریافتند که قرار گرفتن در معرض ذرات ریز آلودگی PM2.5 که قطر آنها کمتر از 2.5 میکرون است منجر به افزایش خطر جهش در ژن EGFR می شود.
در مطالعات آزمایشگاهی روی موش ها، تیم نشان داد که این ذرات باعث تغییراتی در ژن EGFR و همچنین در ژن KRAS می شوند که هر دو با سرطان ریه مرتبط هستند.
در نهایت، آنها نزدیک به 250 نمونه از بافت ریه انسان را که هرگز در معرض مواد سرطان زا ناشی از سیگار کشیدن یا آلودگی شدید قرار نگرفته بودند، تجزیه و تحلیل کردند. حتی با وجود سالم بودن ریه ها، آنها جهش های DNA را در 18 درصد از ژن های EGFR و 33 درصد از ژن های KRAS پیدا کردند.
سوانتون گفت: آنها فقط در محل زندگی خود بوده اند و سیگار هم نمی کشیدند. و افزود که به نظر می رسد جهش ها با افزایش سن افزایش می یابد.
او گفت: احتمالاً مواد آلاینده به تنهایی برای ایجاد سرطان کافی نیستند. وی افزود، اما زمانی که یک سلول در معرض آلودگی قرار می گیرد، می تواند "پاسخ ترمیم زخم" را ایجاد کند که باعث التهاب می شود. و اگر آن سلول دارای جهش باشد، سرطان ایجاد می کند.
او گفت: ما یک مکانیسم بیولوژیکی پشت آنچه که قبلاً یک معما بود، ارائه کرده‌ایم. در آزمایش دیگری روی موش، محققان نشان دادند که یک آنتی بادی می‌تواند واسطه‌ای به نام اینترلوکین 1 بتا را که جرقه‌های التهاب را ایجاد می‌کند، مسدود کند و در وهله اول از شروع سرطان جلوگیری کند.
سوانتون گفت که او امیدوار است این یافته زمینه های مثمر ثمری را برای آینده ای که ممکن است پیشگیری از سرطان مولکولی باشد، فراهم کند، جایی که می توانیم به مردم یک قرص، شاید هر روز، برای کاهش خطر سرطان ارائه دهیم.
سوزت دلالوژ، که سرپرست برنامه پیشگیری از سرطان در موسسه گوستاوفرانسه است، گفت: این تحقیق کاملاً انقلابی بود، زیرا ما عملاً هیچ دست آورد قبلی از این روش جایگزین برای تشکیل سرطان نداشتیم. او گفت: این مطالعه گامی کاملاً مهم برای علم است و امیدوارم برای جامعه نیز مفید باشد.
دلالوگ که در این تحقیق شرکت نداشت اما در کنفرانس روز شنبه در مورد آن بحث کرد، گفت: این دریچه بزرگ را هم برای دانش و هم برای راه‌های جدید برای جلوگیری از ابتلا به سرطان باز می‌کند. این سطح از یافته ها باید مقامات را مجبور به اقدام در مقیاس بین المللی کند.
تونی موک، انکولوژیست در دانشگاه چینی هنگ کنگ، این تحقیق را "مهیج" خواند.
وی گفت: این بدان معناست که می‌توانیم بپرسیم که آیا در آینده می‌توان از اسکن ریه برای جستجوی ضایعات پیش سرطانی در ریه‌ها استفاده کرد و با داروهایی مانند مهارکننده‌های اینترلوکین 1 بتا آنها را معکوس کرد؟
سوانتون آلودگی هوا را یک "قاتل پنهان" نامید و به تحقیقاتی اشاره کرد که تخمین می‌زند این آلودگی با مرگ بیش از هشت میلیون نفر در سال مرتبط است که تقریباً برابر با مصرف تنباکو است. تحقیقات دیگر PM2.5 را با مرگ 250000 سالانه تنها در اثر سرطان ریه مرتبط دانسته است.
سوانتون که همچنین پزشک ارشد در Cancer Research UK که سرمایه‌گذار اصلی این تحقیق بود، گفت: من و شما در مورد اینکه سیگار می‌کشیم یا نه انتخابی داریم، اما در مورد هوایی که تنفس می‌کنیم، انتخابی نداریم. وی افزود: با توجه به اینکه مردم عادی احتمالاً پنج برابر بیشتر از افراد مصرف کننده دخانیات در معرض آلودگی های ناسالم در هوا قرار دارند و آسیب بیشتری می بینند، می توانید ببینید که این یک مشکل بزرگ جهانی است. ما تنها زمانی می توانیم با آن مقابله کنیم که پیوندهای واقعا صمیمی بین سلامت آب و هوا و سلامت انسان را بشناسیم.
منبع: medicalxpress.com
مترجم: سید سپهر ارومیهء