به گزارش خبرگزاری سیناپرس، دانشمندان با کمک یک زیردریایی کنترل از راه دور (ROV) در تابستان 2018، 55 نمونه را که در لبه غربی پرتگاهی بین هاوایی و مکزیک، تقریباً 16400 فوت (5000 متر) زیر سطح دریا در ساکن بودند، پیدا کردند. از آن مجموعه عجیب و غریب اقیانوس، هفت مورد به تازگی تایید شده است که گونه های جدیدی هستند. یافته های محققان در 18 جولای در مجله ZooKeys منتشر شد.
در حالی که ضلع شرقی پرتگاه کاملاً منظم کاوش شده است، بخش غربی آن، که به عنوان منطقه کلاریون-کلیپرتون اقیانوس آرام شناخته می شود و شامل چندین کوه دریایی (کوه های زیر آب) است، کمتر قابل دسترسی است و بنابراین تا حد زیادی ناشناخته مانده است، و آن را تبدیل به یک منطقه بکر برای کشف گونه های جدید می کند.
گوادالوپ بریبیسکا کانترراس، زیست شناس NHM در بخش علوم زیستی، گفت: حدود 150 سال پیش، HMS اکسپدیشن چلنجر این منطقه را کاوش کرد، اما تا آنجا که من می دانم، از آن زمان تاکنون مطالعه زیادی انجام نشده است. نویسنده اصلی این مطالعه گفت: این بخش از اقیانوس به سختی لمس شده است.
در طول سفر سال 2018، دانشمندان بیش از پیش زمان از دست رفته خود را جبران کردند. یکی پس از دیگری، هر موجود جدیدی که آنها کشف کردند به همان اندازه که در کاوش های قبلی به دست آمده بود جذاب بود. از یک خیار دریایی موز شکل الاستیک معروف به سنجاب ژله ای (Psychropotes longicauda) به طول تقریباً 2 فوت (60 سانتی متر) تا یک اسفنج دریایی از جنس Hyalonema که بدنش شبیه گل لاله است.
از میان گونه های جدید بالقوه ای که دانشمندان کشف کردند، گونه ای که توجه بریبیسکا کانترراس را به خود جلب کرد، نوعی مرجان از جنس Chrysogorgia بود. پولیپ نارنجی کم رنگ آن شبیه پولیپ C. abludo است، گونه ای که معمولاً در اقیانوس اطلس یافت می شود. اما محققان بعداً آن را به عنوان گونه جدیدی شناسایی کردند که هنوز نامگذاری نشده است. این اولین بار است که مرجانی از این جنس در اقیانوس آرام یافت می شود.
بریبیسکا کانترراس گفت: در ابتدا فکر می کردیم که این گونه مشابه گونه های کشف شده قبلی است، اما پس از آزمایش های مولکولی بیشتر، متوجه شدیم که از نظر مورفولوژیکی متفاوت است. او می‌گوید: یک چیزی که همیشه من را به خود جلب می‌کند این است که بسیاری از این اشکال زندگی که ما میبینیم در طول میلیون‌ها سال تغییر چندانی نکرده‌اند، که فکر کردن در این مورد دیوانه کننده است. بسیاری از این گونه‌ها را به‌عنوان فسیل دیده‌ایم، ولی اکنون موجود زنده ای با شکلی دقیقاً یکسان با آن فسیل ها را در روبه روی خود میبینیم.
بریبیسکا کانترراس افزود، بسیاری از انطباق های زیستی عجیب و غریب در این گونه های شگفت انگیز در اعماق دریا برای مدت طولانی ادامه داشته اند، زیرا شانس زنده ماندن حیوانات را در یک محیط بسیار سخت و خشن، افزایش می دهند.
او گفت: جایی که آنها در اعماق اقیانوس زندگی می کنند می تواند برایشان بسیار چالش برانگیز باشد. در آن جا هیچ نوری وجود ندارد، بدن آنها در برابر فشار خرد کننده آب مقاومت می کند و مواد غذایی کمی در دسترس آن ها است.
قبل از اکتشاف NHM، بسیاری از این حیوانات فقط در عکس ها یا فیلم ها دیده شده اند یا از بقایای فسیل شده آنها اطلاعاتی به دست آمده. این ماموریت دانشمندان را قادر ساخت تا نمونه ها را در حالی که آزادانه در زیستگاه اقیانوسی خود حرکت می کردند، در آزمایشگاه مطالعه کنند. چنین تحقیقاتی به دانشمندان اجازه می‌دهد تا اکوسیستم‌های دورافتاده و دست نخورده اعماق دریا را بهتر درک کنند. این موضوع هدف مهمی است زیرا صنعت معدن کاری و حفاری در اعماق دریا همچنان در حال گسترش در سراسر جهان و تخریب این زیستگاه های کشف نشده است.
او گفت: ما واقعاً باید این اکوسیستم ها را مطالعه کنیم تا بتوانیم برنامه‌هایی برای حفاظت از آن ها ارائه کنیم. در این مرحله، اطلاعات کمی که در مورد این محیط و گونه‌هایی که در آنجا زندگی می‌کنند، دانستن اینکه معدن‌کاری چقدر می‌تواند مخرب باشد، بسیار دشوار است.
منبع: livescience.com
مترجم: کیانوش کرمی