به گزارش خبرگزاری سیناپرس؛ محققان دریافتند که همیشه افزودن نمک به غذا باعث کاهش بیش از دو سال امید به زندگی برای مردان و یک سال و نیم برای زنان می شود. این شامل افزودن نمک در طول فرآیند پخت و پز نمی شود.
این مطالعه به طور قطعی عوامل دیگر را رد نکرد، مانند مصرف نمک به عنوان نماد یک سبک زندگی ناسالم، اما تیم این مطالعه گفتند که شواهد به اندازه کافی قانع کننده است که مردم باید از افزودن نمک اضافی به وعده های غذایی خود اجتناب کنند.
پروفسور لو چی از دانشکده بهداشت عمومی و پزشکی گرمسیری دانشگاه تولین در نیواورلئان، که این کار را رهبری می کرد، گفت: طبق اطلاعات من، مطالعه ما اولین مطالعه ای است که رابطه بین افزودن نمک به غذاها و مرگ زودرس را ارزیابی می کند. حتی یک کاهش متوسط در مصرف سدیم، با افزودن نمک کمتر یا بدون نمک به غذا در سفره، احتمالاً به مزایای سلامتی قابل توجهی منجر میشود، بهویژه زمانی که در جمعیت عمومی حاصل شود.
این یافته ها بر اساس تحقیقاتی شامل بیش از 500000 شرکت کننده در مطالعه Biobank انگلستان بود که به طور متوسط 9 سال تحت نظر بودند. هنگامی که بین سالهای 2006 تا 2010 به این مطالعه ملحق شدند، از طریق یک پرسشنامه مجازی از آنها پرسیده شد که آیا به غذاهای خود نمک اضافه میکنند و چند بار این کار را انجام میدهند.
ردیابی دقیق مصرف نمک دشوار است زیرا بسیاری از غذاهای فرآوری شده حاوی سطوح بالایی از نمک هستند و اندازه گیری مستقیم با آزمایش ادرار لزوماً تصویری فوری از میزان مصرف کلی ارائه نمی دهد. تقریباً 70 درصد از سدیم دریافتی در جمعیت های غربی از غذاهای فرآوری شده و آماده تامین می شود که 8 تا 20 درصد از نمک اضافه شده در سفره به دست می آید. با این حال، افزودن نمک، شاخص بسیار خوبی برای ترجیح افراد برای غذاهای شور است، بنابراین تیم، تجزیه و تحلیل خود را بر روی این اندازه گیری متمرکز کرد.
در مقایسه با کسانی که هرگز نمک اضافه نمی کردند یا به ندرت نمک اضافه می کردند، خطر مرگ زودرس در کسانی که همیشه غذای خود را شور می کردند، 28 درصد بیشتر بود. در سن 50 سالگی، امید به زندگی مردان و زنانی که همیشه نمک اضافه میکردند، به ترتیب 2.3 و 1.5 سال کمتر بود.
عوامل دیگری که میتوانند بر نتایج تأثیر بگذارند، از جمله سن، جنس، قومیت، محرومیت، شاخص توده بدنی، سیگار کشیدن، مصرف الکل، فعالیت بدنی، رژیم غذایی و شرایط پزشکی مانند دیابت، سرطان و بیماریهای قلبی در نظر گرفته شدند.
پروفسور Annika Rosengren، محقق ارشد آکادمی Sahlgrenska در دانشگاه گوتنبرگ، که در این تحقیق دخالتی نداشت، گفت که اگرچه برخی توصیههای بهداشتی ساده بودند اما مانند توصیه های ترک سیگار که می گوید هیچ حد پایینی برای مصرف سیگار وجود ندارد، برای نمک سطح مطلوبی را می توان در نظر گرفت. یعنی نمی توان آن را به طور کامل از رژیم غذایی حذف کرد. مشخص کردن "نقطه شیرین" یعنی میزان حداقل مصرف نمک، از نظر سلامتی برای هر فرد دشوار است زیرا ذاعقه ها فرق می کند.
او گفت: تاکنون، آنچه شواهد جمعی در مورد نمک نشان میدهد این است که افراد سالمی که مقادیر طبیعی نمک معمولی را مصرف میکنند، نیازی به نگرانی زیادی در مورد مصرف نمک خود ندارند.
برای این گروه، متعادل کردن مصرف نمک با رژیم غذایی غنی از میوه و سبزیجات باید در اولویت قرار گیرد. با این حال، کسانی که در معرض خطر بالای بیماری قلبی هستند احتمالا باید مصرف نمک خود را کاهش دهند. او گفت: عدم افزودن نمک اضافی به غذاهای آماده یکی از راههای دستیابی به این هدف است.
تا 20 درصد از سدیم دریافتی در جمعیت های غربی از نمک اضافه شده در حین مصرف غذا تامین می شود.
منبع: theguardian.com
مترجم: کیانوش کرمی