سرطان پانکراس و یا لوزالمعده از جمله سرطانهای بسیار مهلک جهانی است و در ایالات متحده امریکا چهارمین دلیل مرگ و میر سرطانی شناخته میشود. این بیماری، متاسفانه قابل تشخیص نیست و تنها در شرایطی که تومور سرطانی به اندازه کافی رشد کرده باشد میتوان آن را شناسایی کرد. علاوه بر این، در مراحل اولیه علائمی نیز در فرد مبتلا ظاهر نمیشود.
پانکراس غدهای پهن و کشیده است که در پشت معده قرار دارد. این عضو از بدن، یکی از مهمترین غدد گوارشی و هورمونی است. اگر در ترشحات هورمونی پانکراس خللی ایجاد شود فرآیند گوارش دچار مشکل خواهد شد. علاوه بر این، از آنجایی که انسولین جزو هورمونهای پانکراس است، کاهش تولید آن در بدن فرد میتواند منجر به دیابت شود.
سرطان پانکراس در ابتدا به شکل زخمهایی درون این غده بروز میدهد. این زخمها خوشخیم بوده و نئوپلاسمهای موسینوس پاپیلاری داخل مجاری (IPMNs) نامیده میشوند. این زخمها خود به دو دسته تقسیم میشوند. دسته اول زخم هایی هستند که احتمال رشد سرطان در آنها زیاد است و دسته دوم خطر کمتری دارند.
با این حال، با روشهای فعلی نمیتوان فهمید که زخم ایجاد شده متعلق به کدام یک از این دو دسته است. تنها روشی که امروزه از آن استفاده میشود جراحی است که طی آن زخمها را از پانکراس جدا میکنند. متاسفانه این روش با خطر ابتلا به دیابت مادام العمر و مرگ همراه است. در عین حال، اگر زخم ها برداشته نشوند ممکن است پر خطر بوده و تبدیل به سرطان شوند.
به منظور کشف روشی برای تشخیص به موقع سرطان پانکراس و در نتیجه کاهش مرگ و میر ناشی از آن، محققین مطالعهای را روی خون گروهی از افراد مبتلا به سرطان پانکراس و همچنین افراد سالم انجام دادند. در این مطالعه، آنها مولکوهایی به نام ریز آر. ان. ای (miRNAs) که در خون انسان وجود دارد را مورد بررسی قرار دادند. این مولکولها ژنهای اصلی دخیل در رشد و تکثیر سرطان پانکراس را تنظیم و تعدیل میکنند.
نتایج نشان داد که حضور یا عدم حضور 30 عدد ریز آر. ان. ای خاص در خون فرد میتواند نشان دهد که او سالم بوده و یا مبتلا به زخم پانکراس شده است. علاوه بر این، از طریق 5 آر. ان. ای دیگر نیز میتوان زخمهای پر خطر را از کم خطر تشخیص داد.
محققین این مطالعه امید دارند که در آیندهای نزدیک این آزمایش خون را به دیگر آزمایشات مربوط به شناسایی سرطان پانکراس اضافه کنند تا بدین طریق بتوانند آن را در مراحل اولیه تشخیص داده و روش درمانی موثرتری را ارائه دهند.
No tags for this post.