به گزارش سیناپرس، نتایج یک بررسی علمی انجام شده به رهبری متخصصان موسسه 23&Me که در خصوص تست های ژنتیکی و DNA در آمریکا فعال است نشان می دهد که یک مکان ژنتیکی شناسایی شده که به دو ژن به نام های UGT2A1 و UGT2A2 نزدیک است، می تواند موجب افزایش 11 درصدی احتمال بروز هر یک از علائم نقص چشایی یا بویایی به دنبال عفونت ویروس SARS-CoV-2 گردد.
از دست دادن حس بویایی یا حس چشایی، از علائم مشخص و پرتکرار ابتلا به بیماری کووید 19 هستند، گرچه همه افراد آلوده به ویروس عامل این بیماری یعنی SARS-CoV-2 این موارد را تجربه نمی کنند و مکانیسم های مسئول آن نیز تاحدود زیادی نامشخص مانده اند.
برای بررسی بیشتر این پدیده عجیب، محققانی از موسسه 23&Me با استفاده از داده‌های یک نظرسنجی آنلاین که از حدود 70 هزار زن و مرد آمریکایی و بریتانیایی بالای 18 سال جمع آوری کرده بودند، یک مطالعه ژنومی را انجام دادند.
بررسی های آن ها نشان داد عملکرد مجموعه‌ای از ژن ها که در یک مکان ژنی نزدیک به ژن های شناخته شده UGT2A1 و UGT2A2 قرار دارند، احتمال کاهش بویایی یا چشایی را به دنبال عفونت SARS-CoV-2 تا 11 درصد افزایش می‌دهد.
این دو ژن، مسئول رمزنگاری آنزیم هایی هستند که در سلول های لاین داخل بینی بیان می شوند و در از بین بردن تاثیر بوهایی که به گیرنده های دخیل در تشخیص بو متصل می شوند، نقش دارند.
این کشف سرنخ هایی را در مورد مکانیسم های بیولوژیکی که زمینه ساز از دست دادن حس های بویایی یا چشایی ناشی از کووید-19 هستند، ارائه می دهد. به گزارش سیناپرس، اطلاعات ارائه شده در این پژوهش که در قالب یک مقاله علمی پژوهشی در نشریه معتبر Nature Genetics منتشر شده اند، در کشف راهکارهایی برای پیشگیری از نقص بویایی و چشایی به موجب کرونا و همچنین درمان موثر آن ها تاثیرگذار خواهند بود.
نویسنده: محمدرضا دلفیه