کشف این دو سیاه‌چاله که (یکی بزرگتر از دیگری است) مدرکی دال بر وجود یک سیاه چاله دوتایی است، نشان می‌دهد ابرسیاه‌چاله‌ها جرمشان را از طریق ادغامهای خشن بدست می‌آورند.دانشمندان شواهد آرشیوی هابل را که از اشعه فرابنفش ساطع شده از مرکز Markarian231 گردآوری شده بود، بررسی کردند و سپس دکتر لو، مدلی از طیف آن کهکشان را طراحی کرده و به این ترتیب آنها قادر به پیش‌بینی وجود سیاه‌چاله‌های دوتایی در Markarian231 شدند.
دکتر لو اظهار کرد: این اکتشاف به شدت ما را متحیر کرد چرا که نه تنها نشان‌دهنده وجود یک سیاه‌چاله دوتایی نزدیک به زمین در Markarian231 است، بلکه راهگشای نوینی برای دانشمندان است تا بتوانند با بررسی پرتوهای فرابنفش ساطع شده از کهکشان‌ها اطلاعات بیشتری از سیاه‌چاله‌های دوتایی بدست آورند.
زینیو دای، یکی از محققان دانشگاه اوکلاهاما نیز گفت: برخی از ساختارهای این جهان مانند کهکشان‌ها و خوشه‌های کهکشانی عظیم از طریق ادغام سیستم‌های کوچکتر به سیستم‌های بزرگتر شکل می‌گیرند که سیاه‌چاله‌های دوتایی حاصل از این چنین ادغامهای کهکشانی هستند.
Markarian231 با نام دیگر UGC 8058، یک نوع کهکشان سیفرت است که در سال 1969 به عنوان بخشی از یک تحقیق کهکشانی با پرتوهای فرابنفش قوی کشف شد. این کهکشان حدود 600 سال نوری با زمین فاصله دارد.سیفرت‌ها نوعی کهکشان با هسته بسیار درخشان هستند که بازوهای کهکشانی آنها به صورت واضح مشخص نیستند.به گزارش مهر ، نتایج حاصل از این بررسی در مجله Astrophysical منتشر شده است.
No tags for this post.