روز جهانی استاندارد

• روز جهانی استاندارد

اندیشه تشکیل سازمان بین المللی استاندارد در چهاردهم اکتبر سال 1947 در نشست رؤسای مؤسسه های استاندارد بیست و پنج کشور در لندن شکل گرفت. مقر این سازمان در ژنو می باشد. از سال 1970، چهاردهم اکتبر برابر با 22 مهر به نام روز جهانی استاندارد تعیین و نامگذاری شد.استاندارد و استاندارد کردن، از پایه های علم و فن آوری است که در پیشرفت صنعت و اقتصاد نقشی بسزا دارد.

استاندارد عبارت است از: نظمی مبتنی بر نتایج ثابت علوم، فنون و تجربه های بشری که به صورت قواعد، مقررات و نظام هایی به منظور ایجاد هماهنگی و وحدت رویه، افزایش میزان تفاهم، تسهیل ارتباطات، توسعه صنعت، صرفه جویی در اقتصاد ملی و حفظ سلامت و ایمنی عمومی به کار رود.
در ایران برای اولین بار با تصویب قانون اوزان و مقیاس ها در سال  1304 شمسی، تشکیلات سازمانی که بعداً به مؤسسه مستقل استاندارد و تحقیقات صنعتی کشور تغییر شکل داد، پایه‌ریزی شد.

در سالهای 1324 و 1332 به لحاظ اهمیت یافتن نظارت بر ویـژگیها و کیفیت کالاهای صادراتی و وارداتی هسته های تکامل یافته در موسسه به صورت یک اداره در وزارت بازرگانی شکل گرفت و در ادامه با تصویب قانون «تاسیس مؤسسه استاندارد ایران» مسوولیت ها و چارچوب های مستقل در قالب هدفهای ملی تعیین و موسسه به صورت ساختاری مستقل شروع به فعالیت کرد.
عضویت ایران در سازمان بین‌المللی استاندارد ISO در سال 1343 تحقق یافت و به تدریج با عضویت در بیش از 106 کمیته فنی اصلی و فرعی و عضویت فعال و به عنوان عضو ناظر در 140 کمیته فنی اصلی و فرعی و پذیرش مسئولیت دبیرخانه کمیته ¬های فنی ISO/TCI134 و ISO/TC217 و ISO/TC91، فعالیتهای آن، توسعه یافته است.

•  تشكيل سازمان بين ‏المللي استاندارد

سازمان بين‏ المللي استاندارد از جمله مجامعي است كه بعد از جنگ جهاني دوم در 14 اكتبر 1946م تأسيس شده است. اين سازمان كه براساس حروف اول آن، ايزو ناميده مي‏شود، مهم‏ترين سازمان جهاني در رشته تدوين و تعميم استاندارد در سطح بين ‏المللي است.

ايزو در تمام رشته‏ ها به جز رشته برق و الكترونيك و مواد دارويى فعاليت دارد و رشته‏ هاي ياد شده بر عهده دو سازمان بين‏ المللي الكترونيك و سازمان بهداشت جهاني است. علاوه بر كميته‏ هاي فني، تعدادي كميته ‏هاي عمومي نيز زير نظر شوراي ايزو تشكيل شده تا درباره مسائل عمومي، فني و اداري اين سازمان بررسي و مطالعه نمايند. پيشنهادات اين كميته ‏ها براي تصويب، به شورا عرضه مي‏گردد. مقر سازمان بين‏ المللي استاندارد در شهر "ژنو" واقع در كشور سوئيس است.

• كشف كلر

کلر (از واژه یونانی χλωρος به معنی زرد مایل به سبز) را Carl Wilhelm Scheele در سال ۱۷۷۴ کشف کرد و اشتباهاً تصور شد این عنصر حاوی اکسیژن است. Humphry Davy در سال ۱۸۱۰ نام کلر را برای این ماده انتخاب کرد و اصرار داشت که این ماده در واقع یک عنصر است.
كلر عنصر شيمايي با عدد اتمي ۱۷ است كه به صورت Cl نوشته مي شود اين عنصر در گروه ۱۷(هالوژن ها) جدول تناوبي قرار دارد چون يون كلر قسمتي از نمك و تركيبات ديگر است به وفور در طبيعت يافت مي شود و كاربرد فراواني در زندگي بشر دارد.
كلر در فرم عنصري خود(Cl2) تحت شرايط استاندارد ،كلريد(oxidant) قوي است كه براي سفيد سازي پارچه ها و به عنوان ضد عفوني كننده به عنوان يك عامل مهم در صنعت كاربرد دارد.گاز کلر زرد مایل به سبز است، دو و نیم مرتبه از هوا سنگین تر، دارای بوی بسیار بد و خفه کننده و بسیار سمی است. این عنصر عاملی اکسید کننده، سفیدکننده و گندزدا است. کلر به‌عنوان بخشی از نمکهای طعام و ترکیبات دیگر به مقدار زیادی در طبیعت و لزوماً در بیشتر جانداران وجود دارد. كلر به عنوان ماده ضد عفوني كننده رايج در استخرهاي شنا براي تميزي و بهداشت آن ها مورد استفاده قرار مي گيرد، گاهي در اتمسفر فوقاني تركيبات كلرداري مانند كلرفلوئوركربن وجود دارند كه در تخريب لايه اوزون موثرند.