به گزارش خبرگزاری سیناپرس، دکتر مجتبی طیبی اظهار کرد: سلامت روان مردان به ویژه پدران در خانواده یکی از آیتم‌های مهم و مؤثر در حفظ سلامت خانواده و به تبع آن سلامت جامعه است.
وی تصریح کرد: در موضوع بیماری‌های ویروسی و به ویژه کرونا عنوان شده که ماسک ۲۵ درصد از خود فرد و ۷۵ درصد از اطرافیان فرد محافظت می‌کند، دقیقا شرایط سلامت روانی افراد نیز به همین شکل است و سلامت روان تک تک افراد خانواده به یکدیگر وابسته است.
دکتر طیبی با بیان اینکه سلامت روان مردان به ویژه پدران خانواده یکی از موضوعات مهمی که شاید مغفول مانده و کمتر مورد توجه واقع شده است گفت: امروز با توجه به تغییر نقش‌ها که در سال‌های اخیر برای خانواده‌ها اتفاق افتاده است لزوم پرداختن به موضوع سلامت مردان بخصوص پدران اهمیت بیشتری به خود گرفته است.
وی عنوان کرد: سلامت مادر در دوران بارداری، شیردهی و .. از حمایت‌های پدر سرچشمه می‌گیرد و فزونی می‌یابد و ما در خصوص لزوم توجه به سلامت مادران باردار در این دوران بسیار شنیده و خوانده‌ایم اما شاید کمتر جایی این نکته مطرح شود که ۲۵ درصد از پدران در اولین تجربه والد بودن خود دچار افسردگی می‌شوند و همه تغییرات بیولوژیک و روانشناختی که در خصوص خانمها هست بسیاری از آنها در آقایان نیز پدیدار می‌شود و نیازهای روانشناختی متعددی در این رابطه ایجاد می‌شود که نیازمند توجه است.
این متخصص روانپزشکی ادامه داد: اگر نقش پدر را به عنوان ستون‌های بنیان خانواده در نظر بگیریم باید به این نکته توجه کنیم که ستون و بنیان خانواده باید سلامت و محکم باشد تا بتواند خانواده را پابرجا و محکم نگه دارد.
وی با اشاره به اینکه در آموزش‌های قبل از ازدواج و فرزندآوری غالبا تأکید بیشتری بر سلامت روان و حقوق خانمها می‌شود بیان کرد: لازم است به همین میزان برای تأمین سلامت مردان به ویژه پدران نیز آموزش‌هایی برای خانواده انجام شود.
دکتر طیبی یادآور شد: در عصر حاضر نقش قدیمی پدر در خانواده که به عنوان تکیه گاه اقتصادی خانواده دیده می‌شد تغییر کرده و پدر نقشی برجسته در بالندگی و رشد خانواده دارد بنابراین نگاه ما به پدران نباید تنها نگاه تأمین باشد در این راستا لازم است نیازهای روحی و روانی آنها نیز در نقش‌های جدیدشان دیده شود.
وی افزود: غالبا تصور عموم نسبت به یادگیری این است که یادگیری نیاز است اما باید توجه داشته باشیم که یاد دادن هم نیاز بشر است و این بخشی از نیاز روحی پدران در خانواده است که بر این اساس باید ایفاگر نقش معلم در خانواده باشند.
این متخصص روانپزشکی ضمن تأکید بر اینکه از مراحل ابتدایی رشد فرزند باید پدر را در مسائل تربیتی دخیل کرده و حمایت های روانی و عاطفی پدران را در این رابطه مورد توجه قرار دهیم تشریح کرد: بسیاری از اختلافات خانوادگی بعد از تولد فرزند اول بین والدین رخ می‌دهد که غالبا به این دلیل است که پدر در برخی خانواده‌ها بعد از تولد کودک، نقش فیزیکی و اقتصادی پیدا می‌کند و نیازهای عاطفی او کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد و از این بُعد دچار ضعف می‌شود که در این شرایط، گاهی مداخله درمانی و دارویی اجتناب‌ناپذیر است.
وی اظهار کرد: نگاه ما باید نسبت به جنسیت زن و مرد تغییر کند نمی‌توان با نگاه صرفا زن یا مرد بودن بدون درنظرگرفتن فلسفه این نگاه شخصیت و جنسیت افراد را تحلیل کرد بر این اساس باید دید آیا حقیقت انسانی و قالب افراد یکسان است؟ درست است که حقیقت وجودی همه افراد، انسان است اما قالب‌ها متفاوت است و باید این تفاوت‌ها در تحلیل شخصیت افراد به درستی بررسی شود تا بتوان در سلامت روان فرد نگاه دقیق‌تری ایجاد کرد.
دکتر طیبی یادآور شد: در رابطه با جایگاه مردان و پدران خانواده باید توصیه‌های مستقیمی به خانمها داشت که در حفظ اقتدار پدر نقش مهمی ایفا می‌کنند زیرا بدون حفظ اقتدار و شخصیت پدر ستون خانواده فرو خواهد ریخت.
وی در ادامه تأکید کرد: پدر در ساختار هرمی خانواده در رأس قرار دارد و در فرهنگ ما مدیر خانواده محسوب می‌شود اما در جایگاه یک انسان ممکن است خطا یا اشتباهاتی نیز از او سر بزند که در این موارد نقش مادر بسیار پررنگ و برجسته‌تر بنظر می‌رسد زیرا باید اشتباهات پدر در خلوت گوشزد شود و احترام پدر در خانه و خانواده حفظ شود.
این متخصص روانپزشکی افزود: البته باید پدر مشورت پذیر بوده و از همه اعضای خانواده بخواهد که گاه اشتباهات احتمالی او را گوشزد کرده و ارتباط صمیمانه‌تری در این رابطه داشته باشند که این امر باعث رشد پدر و دیگر اعضای خانواده می‌شود.
دکتر طیبی خاطرنشان کرد: نکته مهم دیگری که در ارتباط با سلامت روان پدران در خانواده باید مورد توجه قرار گیرد این است که رابطه پدر با فرزندان نباید در تقابل با رابطه مادر با فرزندان باشد، در خانواده همه باید در کنار هم و به عنوان مجموعه ای منسجم یار و همراه یکدیگر باشند.
وی در پایان افزود: با رعایت اصول اولیه احترام متقابل و درک درست از جایگاه یکدیگر می‌توانیم در حفظ سلامت تک تک اعضای خانواده و به دنبال آن سلامت روان عموم جامعه سهمی بسزا و مؤثر داشته باشیم.