یافته های جدید اخترشناسان نشان می دهد کهکشانهایی نظیر راه شیری بستر مناسبی برای وجود سیارات قابل سکونت انسان و گونه های حیاتی محسوب نمی شوند.
در نقطه مقابل کهکشانهایی که فاقد ستارگان جوان بوده و یا حداقل دوبرابر کهکشان راه شیری بزرگی دارند احتمالا تا ۱۰ هزار برابر بیشتر دارای سیارت قابل سکونت هستند.
طی ۲۰ سال گذشته اخترشناسان نزدیک به ۱۹۰۰ سیاره را شناسایی کرده اند که به دور ستارگانی به جز خورشید در حال گردش هستند.
اهمیت این موضوع موجب شده تا آنها ۱۴۰ هزار کهکشان اطراف راه شیری را مورد بررسی قرار داده و به پاسخ مناسبی به این پرسش برسند: کدام کهکشانها بیشتر از سایرین دارای سیاره قابل سکونت هستند؟
در پاسخ به این پرسش باید گفت کهکشانهایی نظیر راه شیری که از نوع کهکشانهای مارپیچی محسوب می شوند دارای سیارات قابل سکونت زیادی نیستند.
به گزارش مهر، در عین حال اخترشناسان دانشگاه لنکستر انگلیس متوجه شده اند سه معیار مهم در وجود سیارات بیشتر در کهکشانها نقش دارد: جرم کلی ستارگان هر کهکشان، میزان فلز موجود در سراسر کهکشان و در نهایت سرعت شکل گیری ستارگان.
No tags for this post.