انسان‌ها از نظر فیزیکی تفاوت‌های مهمی با حیوانات دارند، از جمله این که دارای مغز بسیار بزرگتری هستند که حدود یک چهارم از کالری مصرفی آنها را می‌سوزاند. اما کشف و درک رژیمی که انرژی مورد نیاز این مغز بزرگ را به خوبی فراهم کند چندان هم ساده نبوده است.
آنزیم آمیلاز موجود در بزاق دهان انسان به شکستن نشاسته کمک می‌کند. در مقایسه با نخستی‌ها که بیشتر به جویدن مواد گیاهی کم کربوهیدرات و پرفیبر تمایل دارند، انسان‌ها کپی‌های متنوعی از ژن آمیلاز دارند که می‌تواند آنها را قادر سازد کربوهیدرات‌ها را به نحو موثرتری تجزیه کنند و از انرژی اضافی آن بهره ببرند.
این سازش می‌تواند در طول زمان توسعه پیدا کرده و انسان‌ها را قادر به داشتن مغز بزرگتر کرده باشد؛ فرآیندی که حدودا 800 هزار سال پیش رخ داده است. علاوه بر این وقتی ما شروع به پختن غذاهایمان کردیم توانستیم کاری کنیم که غذاهای نشاسته‌ای راحت‌تر در بدن تجزیه شوند و کالری بیشتری از آنها نصیب‌مان شود.
امروزه مغز ما یک‌چهارم از انرژی مصرفی ما را استفاده می‌کند . چیزی که بدون وجود کربوهیدرات‌ها امکان‌پذیر نبود.
به گزارش ایسنا ،این تحقیق در مجله Quarterly Review of Biology به چاپ رسیده است .
No tags for this post.