روز بین المللی مردم بومی

• روز بین المللی مردم بومی

مردم بومی عمدتا به بخشی از جوامع بشری گفته می شود که هنوز بر پایه دانش و سبک زندگی سنتی گذران عمر می کنند. معمولا در جوامع بومی آهنگ توسعه کندتر از جوامع دیگر است. علت این کندی آن است که عموما جوامع بومی بر پایه یافته ها و دانش سنتی خود و همچنین برقراری تعادل بین داشته ها و نیازهای جامعه شان راه توسعه را پیش می گیرند.

به نوعی می توان گفت که جوامع بومی به پایداری توسعه بیش از سایر جوامع توجه می کنند. توجه جوامع بومی به منابع طبیعی به عنوان مهمترین اهرم توسعه، باعث شده تا مجامع علمی جهان امروزه توجه بیشتری به دانش بومی نشان دهند. روز 9 اوت (آگوست) مصادف با 18 مرداد ماه به عنوان روز جهانی مردم بومی شناخته می شود.

• تولد ماروین مینسکی

پروفسور ماروین مینسکی Marvin Minsky دانشمند ریاضیات و علوم کامپیوتراست که نهم اوت 1927 به دنیا آمده و با کمک همکارانش Artificial Intelligence (هوش دست ساز) و لابراتوار مربوط را در انستیتو تکنولوژی ماساچوست به وجود آورده که پیشرفت بزرگی در علوم کامپیوتر بشمار می رود. پروفسور مینسکی تا سال 2003 هشت کتاب درسی در رشته های علوم کامپیوتر نیز تالیف کرده است.

• تولد رضا سیروس صبری

رضا سیروس صبری  متولد زاده ۱۸ مرداد ۱۳۳۳ در تهران است.وی معمار، استاد دانشگاه و پژوهشگر معماری بود که نزدیک به ۴ دهه فعالیت دانشگاهی، حرفه‌ای و پژوهشی داشته‌است. از جمله فعالیت‌های حرفه‌ای او در ایران می‌توان به طراحی شهری و معماری منظر محوطه برج میلاد، مشاور و طراح معماری منظر محوطه دانشگاه علم و صنعت ایران (مسیر ورودی جنوبی تا خوابگاه‌ها)، طراحی شهری و منظر شهری بلوار کشاورز و مشاور علمی کارگاه‌های طراحی شهر بم (یونیسف) برای بازسازی این شهر اشاره کرداو ۱۳ بهمن ۱۳۹۲ در تهران درگذشت.

• درگذشت ابوالقاسم پاینده

استاد ابوالقاسم نجف‏ آبادی معروف به پاینده در سال 1292 ش در نجف آباد به دنیا آمد. ابتدا به تحصیل علوم قدیم روی آورد و در اصفهان به تکمیل آن پرداخت. دشواری معیشت او را ناگزیر به کار در چاپخانه نمود و این شغل، نقشی بنیادی در گزینش راهی داشت که پس از آن، پاینده به آن روی آورد. پاینده در سال 1308 فعالیت مطبوعاتی خود را آغاز کرد و در 19 سالگی به تهران رفت و با روزنامه‏ها و مجلات گوناگون همکاری نمود. وی در 1321 مجله صبا را بنیان نهاد و آن را تا 9 سال انتشار داد. ابوالقاسم پاینده نزدیک به چهل اثر از خود به جای نهاد که بزرگ‏ترین آن، ترجمه قرآن مجید است و با اصلاحاتی که پس از چاپ نخست آن انجام داد، آن را از ترجمه ‏های موفق قرآن گردانید و به سبب آن در سال 1336 مورد تقدیر قرار گرفت.

استاد پاینده، داستان نویس توانایی بود و گام‏ های بلند و استواری در نمایاندن زندگی مردم پیرامون خود برداشت. داستان‏ های وی سبکی واقع ‏گرایانه دارند و به کنایه و طنز آمیخته‏ اند. در میان آثار او، ترجمه مروج الذَّهب و از آن مهم‏تر و مفصل ‏تر، ترجمه سراسر تاریخ طبری، حایز اهمیت است و نثر شیوا و روانی دارد. وی سرانجام در 18 مرداد 1363 در 71 سالگی درگذشت.