در حقیقت نام این تپه ها به علت رنگ ویژه آنهاست، بدنه این تپه ها با علف های قهوه ای روشن پوشیده شده است که به صورت واضحی از نظر طیف رنگ از سایر مناظر منطقه متفاوت است، البته این علف ها در تمامی مدت زمان سال به این رنگ نیستند بلکه درفصل خشک به این رنگ درآمده و در سایر زمان های سال رنگ این تپه ها مانند سایر نقاط منطقه سبز رنگ هستند و از دور تنها یک جنگل سراسری را به شما نشان خواهند داد.
این تپه ها در محیطی به مساحت 50 کیلومتر مربع قرار گرفته اند و شامل یک هزار و دویست و شصت و هشت تپه مخروطی شکل است که در میان جزیره بوهول در کشور فیلیپین جای خوش کرده اند. یکی از موارد منحصر به فرد این تپه ها را می توان به اندازه تقریبا یکسان تمامی آنها دانست به نحوی که تمامی این تپه ها ارتفاعی بین 30 تا 50 متر دارند و از نظر ظاهری نیز کاملا به یکدیگر شبیه هستند .
این تپه ها در سراسر جهان شهرت بسیار بالایی دارند به حدی که زمین شناسان از سراسر جهان با تئوری های متنوعی دلیل رنگ خاص آنها را توجیح نموده اند ولی به هیچ عنوان نمی توان هیچ یک از این نظریه های پر شمار را تایید نموده و یا رد کرد، یکی از مهم ترین و معقول ترین این موارد به این شرح است: این تپه ها در سالیان دور به عنوان بستر دریا بوده و در حقیقت صخره های زیر آب بوده اند که بر اثر رانش زمین در مناطق اقیانوسی به وجود آمده و در اثر برخورد های متمادی صفحات کره زمین به یکدیگر به سحی بالاتر از ارتفاع اب رانده شده اند و در طول زمان موراد جوی مانند وزش بادهای شدید در طول صدها سال شکل انها را به مخروط هایی نیم دایره مانند تبدیل نموده است.
درست مانند هر شاهکار دیگری در طبیعت ، تفسیر شکل گیری این تپه ها نیز با ذهن خلاق انسان ها همراه شده اند و از سوی مردم بومی این سرزمین داستان ها و افسانه های زیادی در باره آن ها ساخته شده است که مهم ترین آنها امروزه نیز توسط اهالی این منطقه برای گردشگران روایت می گردد. طبق این افسانه روزی دو غول با یدیگر گلاویز می شوند و سرانجام تصمیم به جنگ می گیریند، دو غول محترم برای انجام نبرد خونین خود به این جزیره سفر می کنند ودر دو سمت جزیره ایستاده و شوع به پرتاب سنگ های بزرگ به سمت یکدیگر می نمایند، این مبارزه برای مدتها ادامه می یابد ولی هیچ یک از دو غول نمی تواند بر دیگری برتری یابد و سرانجام هر دو از خستگی از حال می روند، پس از به هوش آمدن هیچ یک از آنها به یاد نمی آورد که علت دعوا و جنگ میان این دو موجود چه بوده و به همین دلیل نیز با یکدیگر دوست شده و تصمیم می گیرند تا جزیره را ترک کرده و به تفریح بپردازند، به این ترتیب حتی از تمیز نمودن محیط جزیره نیز گذشته و از آنجا می روند و امروزه این تپه ها همان سنگ هایی هستند که دو غول به سوی یکدیگر پرتاب می کردند. دیگر افسانه معروف مربوط به این تپه ها تاحدی غمگین کننده و عاشقانه است، در این داستان غولی با نام آروگو وجود داشته است که روزی دل به مهر یک زن زمینی و یک انسان می بندد، این دختر که الویا نام داشته است پس از مدتی می میرد و اراگو را با کوله باری از غم تنها می گذارد، اراگو از شدت ناراحتی شروع به گریه کردن می کند و قطرات عظیم اشک او تک تک به زمین می ریزند و در همان نقطه خشک می شوند تا سرانجام این تعداد تپه زیبا در محل فعلی به وجود بیاید.
No tags for this post.