به گزارش سینا پرس فارس، در حالی که مواد افیونی برای بسیاری از بیمارانی که از درد شدید رنج می برند نعمت است، اما عوارض جانبی جدی نیز دارد. مواد افیونی و مهمتر از همه مورفین می توانند باعث تهوع، سرگیجه و یبوست شوند. آنها همچنین اغلب می توانند باعث کند شدن تنفس شوند که حتی می تواند منجر به نارسایی تنفسی شود. علاوه بر این، مواد افیونی اعتیادآور هستند برای مثال، درصد بالایی از مشکل مواد مخدر در ایالات متحده ناشی از داروهای ضد درد است.
گمینر می‌گوید: ما به‌ویژه بر ساختارهای مولکولی گیرنده‌هایی که به مواد دارویی متصل می‌شوند، تمرکز می‌کنیم. تنها زمانی که اینها را در سطح اتمی درک کنیم، می‌توانیم مواد فعال مؤثر و ایمن تولید کنیم.
پروفسور گمینر با همکاری یک تیم بین المللی از دانشمندان، در سال 2016 ماده فعالی را کشف کرد که به گیرنده های مواد افیونی شناخته شده متصل می شود و همان سطحی از تسکین درد را با مورفین ارائه می دهد، حتی اگر هیچ شباهتی شیمیایی به مواد افیونی نداشته باشد.
پیتر جماینر در حال حاضر از راهبری پیروی می کند که بسیار امیدوارکننده به نظر می رسد: "بسیاری از گیرنده های غیرافیونی در پردازش درد نقش دارند، اما تنها تعداد کمی از این جایگزین ها هنوز برای استفاده در درمان ها تایید شده اند."
گمینرز و تیمی از محققان از ارلانگن، چین، کانادا و ایالات متحده اکنون توجه خود را به گیرنده جدیدی معطوف کرده اند که مسئول اتصال آدرنالین است گیرنده آلفا 2A آدرنرژیک. در حال حاضر برخی از مسکن ها وجود دارند که این گیرنده را هدف قرار می دهند مانند بریمونیدین، کلونیدین و دکسمدتومیدین. Gmeiner: "دکسمدتومیدین درد را تسکین می دهد، اما یک اثر آرام بخش قوی دارد، به این معنی که استفاده از آن به مراقبت های ویژه در بیمارستان ها محدود می شود و برای گروه های گسترده تر بیماران مناسب نیست."
هدف کنسرسیوم تحقیقاتی یافتن یک ترکیب شیمیایی است که گیرنده سیستم عصبی مرکزی را بدون اثر آرام بخش فعال می کند. در یک کتابخانه مجازی از بیش از 300 میلیون مولکول مختلف و به راحتی در دسترس، محققان به دنبال ترکیباتی بودند که از نظر فیزیکی با گیرنده مطابقت داشته باشند اما از نظر شیمیایی با داروهای شناخته شده مرتبط نیستند.
پس از یک سری شبیه‌سازی‌های پیچیده اتصال مجازی، حدود 50 مولکول برای سنتز و آزمایش انتخاب شدند و دو مورد از آنها معیارهای مورد نظر را برآورده کردند. آنها ویژگی‌های پیوند خوبی داشتند، فقط زیر گونه‌های پروتئین خاصی را فعال می‌کردند و بنابراین مجموعه‌ای انتخابی از مسیرهای سیگنال سلولی داشتند، در حالی که دکسمدتومیدین به طیف وسیع‌تری از پروتئین‌ها پاسخ می‌دهد.
تسکین درد بدون آرامبخش در مدل های حیوانی
با بهینه‌سازی بیشتر مولکول‌های شناسایی‌شده، که برای آنها از تصویربرداری میکروسکوپی کریو الکترونی با وضوح بسیار بالا استفاده شد، محققان توانستند آگونیست‌هایی را سنتز کنند که غلظت‌های بالایی در مغز تولید می‌کنند و در تحقیقات با مدل‌های حیوانی، احساس درد را به طور موثر کاهش می‌دهند.
گمینر توضیح می دهد: "تست های مختلف تأیید کردند که اتصال روی گیرنده مسئول اثر ضد درد است." ما از این واقعیت خوشحالیم که هیچ یک از ترکیبات جدید حتی در دوزهای بسیار بالاتر از دوزهایی که برای تسکین درد لازم است، آرامبخش ایجاد نکردند.
جداسازی موفقیت آمیز خواص ضد درد و آرام بخش، نقطه عطف مهمی در توسعه داروهای ضد درد غیرافیونی است. این امر به ویژه قابل توجه است زیرا آگونیست های تازه شناسایی شده نسبتاً آسان برای تولید و تجویز خوراکی برای بیماران هستند.
مترجم: فاطمه خداپرست
منبع: scitechdaily