به گزارش سینا پرس فارس، یافتههای جدید مؤسسه رسانههای رایانهای انسانی در دانشگاه جولیوس ماکسیمیلیان در وورزبورگ (JMU) نشان میدهد که افراد دارای «عوامل تاریک شخصیت» اغلب حقایق ملموس را به نفع روایتهایی که مطابق با نیازهای شخصی خودشان است، رد میکنند. افرادی که دارای ویژگیهای شخصیتی تاریک، از جمله خودشیفتگی یا روانپریشی هستند، به احتمال زیاد تصور میکنند که سیاست، علم و نهادهای رسانهای حقایق را برای منافع خود «جعل» میکنند ویژگی مشابه فرافکنی.
به طور کلی، هرچه شرکت کنندگان کمتر به وجود حقایق اعتقاد داشته باشند، احتمال کمتری وجود دارد که بتوانند گزاره های درست را از نادرست تشخیص دهند. علاوه بر این، عامل "شخصیت تاریک" حتی قوی تر بود. آن گروه از افراد منفعت طلب حتی به بهای از دست دادن دیگران شک دارند که تفاوتی بین یافته های علمی و نظرات شخصی صرف وجود دارد.
می توانید باورهای آنها را پساواقعی بنامید.
یان فیلیپ رودلوف، روانشناس میگوید: آنها فقط چیزی را باور میکنند که برایشان صادق است، بر این اساس، تشخیص گزارههای واقعی از نادرست دشوار است، بنابراین اغلب اخبار جعلی را درست میدانند
«افراد با ویژگیهای شخصیتی تاریک واقعیت را به میل خود خم میکنند. به عنوان مثال: من ماسک نمی زنم زیرا به هر حال ویروس کرونا فقط توسط رسانه ها اختراع شده است. خم کردن حقایق بر اساس انگیزههای خودخواهانه بهویژه زمانی خوب عمل میکند که مردم متقاعد شوند که به هر حال هیچ واقعیت علمی مستقلی وجود ندارد.»
عقاید معرفتی عامل تعیین کننده هستند
رادلوف و پروفسور مارکوس آپل به 600 نفر سرفصل های کوتاه مختلفی از جمله "3 سال اول ترامپ 1.5 میلیون شغل کمتر از سه سال آخر اوباما ایجاد کرد" دادند، قبل از اینکه آنها را از نظر دقت ارزیابی کنند. علاوه بر این، محققان از شرکتکنندگان خواستند پرسشنامههای جامعی را با سؤالاتی درباره «احساس درونی» خود و اینکه چقدر تصور میکنند دیگران فقط چیزهایی را میسازند، پر کنند. در نهایت، این 600 نفر مورد آزمایش قرار گرفتند تا ببینند که چقدر منافع خود را مطرح میکنند، حتی به قیمت از دست دادن سایر انسانها – آزمایشی برای به اصطلاح «عوامل تاریک شخصیت»
رادلوف می افزاید: باورهای معرفتی عامل تعیین کننده هستند. «افرادی که به قدرت شواهد و استدلالهای متقن اعتقاد ندارند، حتی تحت تأثیر چشمگیرترین بررسیهای واقعی قرار نخواهند گرفت صرف نظر از سایر ویژگیهای شخصیتیشان».
اصطلاح عمدتاً آکادمیک "باورهای معرفتی" را می توان برای اشاره به باورهای یک فرد در مورد ماهیت دانش انسانی استفاده کرد. به عبارت دیگر، این است که چگونه یک فرد معتقد است که دیگران هر چیزی را میدانند و معیار آنها برای دانش چیست.
رادلوف در پایان میگوید: «در بهترین حالت، در یک مقطع زمانی یاد میگیریم که موقعیتهای مختلف را ارزیابی کنیم. "به عنوان مثال: بله، نظرات متفاوتی وجود دارد، اما برخی از آنها بیشتر از سایرین با شواهد پشتیبانی می شوند."
با این حال، به نظر می رسد همه این گام را بر نمی دارند. در شرایطی مانند تغییرات آب و هوایی یا COVID-19، که ارزیابی منطقی استدلالها بسیار مهم است، این کسری میتواند عواقب جدی داشته باشد.
مترجم: محمدرضا قشقایی زاده
منبع: studyfinds