به گزارش سینا پرس فارس، تحقیقات نشان می‌دهد که ما ممکن است نیاز به ارزیابی مجدد باورهای رایج داشته باشیم که بزرگسالان مبتلا به اوتیسم در تشخیص احساسات اجتماعی مشکلاتی را تجربه می‌کنند و بینش کمی نسبت به پردازش حالات چهره افراد دیگر دارند.
دکتر ماری جورجوپولوس در طول دوره دکترای خود، طیف وسیعی از داده ها را جمع آوری کرد، که بعداً توسط تیم تحقیقاتی به عنوان پایه و اساس مجموعه ای از مقالات تحقیقاتی مورد بررسی قرار گرفت و این نتایج می‌تواند به این معنا باشد که مشکلات اجتماعی مرتبط با اوتیسم ممکن است در واقع منعکس‌کننده تفاوت‌هایی باشد که فقط در تعاملات اجتماعی خاص یا سناریوهای پرفشار آشکار می‌شوند، و این دیدگاه را که بزرگسالان اوتیستیک نمی‌توانند به اندازه کافی احساسات چهره را بخوانند، به چالش می‌کشند.
نیل بروور، پروفسور ممتاز روانشناسی متیو فلیندرز، می گوید: این مطالعه با بکارگیری طیف گسترده ای از احساسات، که به طرق مختلف ارائه شده است، نشان می دهد که افراد اوتیستیک به طور متوسط کمی دقت کمتری دارند اما در در طبقه بندی احساسات دیگران تا حدودی کندتر است.
این یافته‌ها این تصور را به چالش می‌کشد که بزرگسالان مبتلا به اوتیسم بیشتر تحت تأثیر محرک‌های عاطفی پویا یا پیچیده قرار می‌گیرند و در تشخیص احساسات خاص دچار مشکل می‌شوند.
همپوشانی قابل توجهی در عملکرد بین دو گروه وجود داشت، به طوری که تنها زیر گروه بسیار کوچکی از افراد اوتیستیک در سطوح پایین‌تر از همتایان غیر اوتیستیک خود عمل می‌کردند.
تفاوت‌های بین گروه‌ها بدون توجه به نحوه ارائه احساسات، ماهیت پاسخ مورد نیاز یا احساس خاصی که به آن نگاه می‌شود، ثابت بود، این تحقیق همچنین نشان داد که در حالی که تنوع قابل توجهی از نظر بینش افراد نسبت به تفسیر آنها از احساسات دیگران وجود دارد، هیچ شواهدی مبنی بر تفاوت بین نمونه اوتیستیک و غیر اوتیستیک وجود نداشت.
روش‌های پیچیده مورد استفاده در این مطالعات نه تنها به اصلاح درک ما از پردازش احساسات در اوتیسم کمک می‌کند، بلکه نمایش‌های بیشتری از قابلیت‌های ناشناخته افراد اوتیسمی ارائه می‌دهد.
پیشرفت‌های بیشتر احتمالاً ما را ملزم می‌کند تا از رفتارهای مرتبط با تشخیص احساسات و واکنش به احساسات دیگران در تعاملات زندگی واقعی یا شاید در تنظیمات واقعیت مجازی استفاده کنیم.
مترجم: فتانه حق پرست
منبع: scitechdaily