به گزارش سینا پرس فارس، مسائل بهداشتی و از دست دادن، انزوای اجتماعی و مشکلات سلامت روان در دوران همه‌گیری COVID-19 تأثیر شدیدی بر جامعه ما داشته است. اما جوان ترین اعضای جامعه چگونه با این تغییرات کنار آمده اند، دانشمندان دانشگاه زوریخ دریافته‌اند که حضور والدین و مراقبان، برای کاهش اثرات منفی بیماری همه‌گیر، بر رشد اجتماعی نوزادان کافی است.
زندگی اجتماعی ما عمیقاً تحت تأثیر همه گیری کووید-19 قرار گرفته است. تقریباً یک شبه، مردم شروع به کار از خانه، حفظ فاصله و استفاده از ماسک‌های پزشکی برای پوشاندن نیمی از صورت خود کردند. کودکان کوچک، نوجوانان، جوانان و بزرگسالان همگی تحت تأثیر این موضوع قرار گرفتند. با این حال، تحقیقات زیادی در مورد اینکه چگونه تغییرات ناشی از بیماری همه گیر بر کودکان خردسال تأثیر می گذارد، انجام نشده است.
دنبال کردن روشها و رفتارهای دیگران برای توسعه اجتماعی ضروری است.
اکنون دانشمندان دانشگاه زوریخ (UZH) بررسی کرده‌اند که آیا نوزادانی که در طول همه‌گیری به دنیا می‌آیند رفتار اجتماعی متفاوتی نسبت به نوزادان همسن قبل از همه‌گیری نشان می‌دهند یا خیر. توانایی کودکان برای نگاه کردن به رفتارهای دیگران، تمرکز اصلی مطالعه بود. استفانی ورملینگر که در بخش روانشناسی UZH در زمینه روانشناسی رشد در نوزادان و کودکان تحقیق می کند، می گوید: "این توانایی برای درگیر شدن در تعاملات اجتماعی، ایجاد روابط و توسعه مهارت های زبانی اساسی است." اگر این توانایی مختل شود، می تواند توانایی فرد برای تعامل با جامعه را مختل کند، همانطور که در مورد افراد مبتلا به اوتیسم صدق می کند.
80 نوزاد بین 12 تا 15 ماهه در این مطالعه شرکت کردند. به هر کدام ویدئوهای مختلفی نشان داده شد که در آن شخصی به یکی از دو شیء خیره شده بود. با ردیابی حرکات چشم نوزادان، دانشمندان ثبت کردند که نوزادان چقدر و با چه سرعتی نگاه فرد را دنبال می کنند. آنها سپس داده های خود را با داده های حرکت چشم 133 کودک با استفاده از روش مشابه قبل از همه گیری مقایسه کردند.
والدین و مراقبان اثرات بیماری همه گیر را کاهش می دهند.
هیچ تفاوت رفتاری قابل توجهی بین کودکان متولد شده در طول و قبل از همه گیری توسط این مطالعه آشکار نشد. کودکانی که در طول همه‌گیری به دنیا می‌آیند، به همان اندازه و به همان سرعتی که بچه‌های گروه قبل از همه‌گیری، نگاه فرد را دنبال می‌کنند. اگرچه همه‌گیری به این معنی بود که کودکان در کل افراد کمتری را می‌دیدند و با افراد بیشتری که ماسک می‌پوشیدند ارتباط برقرار می‌کردند، به نظر نمی‌رسد که رشد آنها متفاوت از کودکانی باشد که هیچ تغییر مرتبط با همه‌گیری را تجربه نکرده‌اند.
ورملینگر نویسنده می گوید: «ما معتقدیم که تعاملات اجتماعی بدون تغییر با والدین و مراقبان در خانه ،برای کاهش هر گونه تأثیری که ممکن است همه گیری کووید-19 بر نوزادان داشته باشد، کافی است. بنابراین، این تماس‌ها می‌تواند برای ارائه ورودی اجتماعی به نوزادان برای توسعه مهارت‌های اجتماعی و عاطفی مانند دنبال کردن نگاه کافی باشد.
مترجم: زهره طایفه سیفی
منبع: scitechdaily