به گزارش ایرنا از ساینس، در قسمت گلو در دهان منطقه ای به نام اوروفارنکس وجود دارد و این مطالعات نشان می دهد میزان باکتری های دهانی، به ویژه باکتری های اسید لاکتیک این قسمت در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی، با افراد سالم متفاوت است.
در این مطالعه آمده است که ویروس ها، باکتری ها و قارچ های یافت شده در بدن که به عنوان میکروبیوم شناخته می شوند، نقش مهمی در تکامل مغز، رفتار و توانایی شناختی افراد دارند.
مطالعات قبلی نشان داده بود که تغییرات میکروبیوم روده می تواند عملکرد شناختی را کاهش دهد، توزیع چربی بدن را بهبود بخشد و منجر به اضطراب و افسردگی شود.
این مطالعه به ارتباط بین میکروبیوم واقع در قسمت انتهایی دهان، پشت زبان، کام نرم و لوزه و بیماری اسکیزوفرنی پرداخته است.
نتایج این مطالعه اطلاعات ارزشمندی را برای درمان این عارضه در اختیار محققان قرار می دهد.
روان گسیختگی یا اسکیزوفرنی یک اختلال روانی است که مشخصه اصلی آن از کار افتادگی فرایندهای فکری و پاسخگویی عاطفی ضعیف است. این بیماری از سایر بیماری های روان شناختی شدیدتر و خطرناک تر است و بیشتر به صورت توهم شنیداری، توهم های جنون آمیز یا گفتار و تفکر آشفته بروز می کند.
مبتلایان به این بیماری دچار عوارضی مانند هذیان، توهم، عدم ارتباط منطقی در رفتار و گفتار، انزوا و گوشه نشینی هستند. این بیماری بیشتر در سنین 15 تا 35 سالگی مشاهده می شود و در بین مردان و زنان به یک اندازه شایع است.
اگرچه تاکنون علت اسکیزوفرنی شناسایی نشده اما ثابت شده است که وجود عوامل ژنتیکی و بیولوژیکی در برخی افراد و شدت یافتن این عوامل در اثر استرس های بیرونی، می تواند موجب بروز این بیماری شود.
درحال حاضر بیماران مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی با داروهای آنتی سای کاتیک (antipsychotic) درمان می شوند اما در درمان همه این بیماران موثر نیست و عوارض جانبی نیز دارد. همچنین این دارو برای افرادی که علایم بیماری را دارند اما ابتلای آنها به اسکیزوفرنی به طور قطعی مشخص نشده است، گزینه مناسبی نیست.
نتایج این تحقیقات در نشریه PeerJ منتشر شده است.