نماد سایت خبرگزاری سیناپرس

علل کاهش باروری در سنین بالا

به گزارش سینا پرس فارس، دانشمندان آن دسته از سازوکارهای زیستی در موش‌ها را رمزگشایی کرده‌اند که ظرفیت تخمدان­‌ها برای تخمک­‌گذاری و چگونگی تغییر آن با افزایش سن را تعیین می‌کند‌. این پیشرفت، به رفع نکات مبهم در زمینه سلامت باروری و طول دوران باروری زنان کمک می­‌کند.

باروری در پستانداران ماده که تعداد محدودی کیسه پر از مایع یا فولیکول در تخمدان دارند، محدود است، ذخایر تخمدان از زمان تولد و زمانی که در نهایت تخمک‌ها ساخته می‌شوند، به‌مرور زمان با افزایش سن کاهش می‌­یابند.

ساتوشی نامکاوا می‌­گوید: شناخت ما از چگونگی ایجاد و نگهداری ذخیره تخمدان‌­ها برخلاف اهمیت اساسی آن، همچنان ضعیف است.

 دکتر نامکاوا می‌­گوید: مطالعه ما ممکن است به ما پیش‌­زمینه­ای بدهد تا بفهمیم چگونه باروری زنان در سطح مولکولی، ایجاد و حفظ می‌شود و چرا با افزایش سن کاهش می‌یابد.

دانشمندان می‌­گویند وقتی ذخیره تخمدانی ایجاد شد، تمام مام‌یاخته‌ها (oocytes) یا تخمک­‌های رشد نیافته در فولیکول­‌ها، رشد خود را متوقف می­‌کنند و می­‌توانند دهه­‌ها در چنین حالت متوقف‌ شده­‌ای باقی بمانند.

یکی از پرسش‌های اصلی زیست‌شناسان این است که چگونه این سلول‌­ها به مدت چندین دهه در این حالت نگهداری می‌ شوند.

هنگامی که دانشمندان با استفاده از ساختار فاقد «پی‌آرسی ۱» موش­‌های جهش‌یافته ایجاد کردند، دریافتند که امکان ندارد ذخیره تخمدانی ایجاد شود و سلول‌­ها دچار مرگ سلولی می­‌شوند.

دکتر نامکاوا توضیح می‌دهد: این نتایج، کاملا نشان‌دهنده نقش پی‌آرسی ۱ در فرآیند مهم حفظ اپی‌ژنوم فولیکول‌های اولیه، طی این دوره توقف طولانی‌مدت است. توفقی که ممکن است در انسان تا ۵۰ سال ادامه داشته باشد.

دانشمندان حدس می‌­زنند که نواقص موجود در عملکرد پی‌آرسی ۱  ممکن است به توضیح موارد نارسایی زودرس تخمدان (POI) و ناباروری در انسان کمک کند.

 

پژوهشگران نوشتند: بررسی ما نقش اساسی خاموش کردن ژن با واسطه «پی‌آرسی ۱» در طول دوران باروری زنان را نشان می‌دهد و دریچه‌ای مهم در خصوص برنامه‌ریزی اپی‌ژنتیک لازم برای ایجاد ذخیره تخمدانی، به روی ما می­‌گشاید.

گزارش: محمدرضا قشقایی زاده

خروج از نسخه موبایل