به گزارش سینا پرس فارس، گابریل برامر به‌عنوان یک ستاره‌شناس درکازمیک داون سنتر موسسه نیلزبور در کپنهاگ، گفت: معمولا کهکشان‌های بسیار دوری را بررسی می‌کند که به‌قدری کم‌نورند که حتی با قوی‌ترین تلسکوپ‌ها نیز فقط به صورت نقاطی قرمز نمایش داده می‌شوند. اما وقتی که، تصویر خام و جدید تلسکوپ فضایی جیمز وب از یک کهکشان نزدیک را دید، نتوانست در برابر وسوسه پردازش رنگی و به‌اشتراک گذاری تصویر آن در توییتر مقاومت کند.
دکتر برامر می‌گوید: این تصویر را در مدت ۱۰ دقیقه در حالی که داشتم قهوه می‌نوشیدم درست کردم، بنابراین این یک تصویر علمی که با دقت ایجاد شده باشد نیست، اما مطابق با واقعیت علمی است.
به عنوان مثال، تصاویر قدیمی کهکشان «ان‌جی‌سی ۶۲۸» (NGC 628) در نور مرئی که تلسکوپ فضایی هابل آن را گرفته بود، بازوهای مارپیچی این کهکشان را پر از ستاره‌های بی‌شمار نشان می‌دهد که تا حدودی با رشته‌هایی از غبار و گاز سردتر پوشیده شده‌اند. اما اقدام دکتر برامر به پردازش تصویر جدید وب این رابطه را معکوس می‌کند و [بر خلاف تصویر تلسکوپ فضایی هابل،] ستاره‌ها را پنهان می‌کند و غبار درخشنده در ابزار فروسرخ را برجسته می‌کند.
این داده‌ها را در واقع تیم دیگری از دانشمندان جمع‌آوری کرده‌اند که روی «فیزیک با وضوح زاویه‌ای بالا» در کهکشان‌های نزدیک یا اصطلاحا «Phangs survey» کار می‌کنند، این تیم برای بررسی فیزیک شکل‌گیری ستاره و تکامل کهکشانی از تلسکوپ‌های متعددی استفاده می‌کند. این تیم همچنین تصاویری از دیگر کهکشان‌های مجاور را که تلسکوپ فضایی جیمز وب گرفته است، با ارسال آن‌ها در توییتر به اشتراک گذاشته است.
دکتر برامر می‌گوید: «در حالی که این دقیقا [زمینه] پژوهش من نیست، این نوع تصاویر، [به ما نشان می‌دهند که] چگونه می‌توانیم جزئیات فیزیکی که [در کهکشان‌ها] در جریان است را درک کنیم.»
اما تصویری که دکتر برامر به اشتراک گذاشته در مقایسه با ابزارهای قبلی مانند [تلسکوپ فضایی] هابل و تلسکوپ فضایی اسپیتزر که اکنون بازنشسته شده است، بیشتر وضوح استثنایی و حساسیت فروسرخ میانه تلسکوپ فضایی جیمز وب را برجسته می‌کند. این مثالی است از اینکه چگونه تلسکوپ فضایی جیمز وب در حال حاضر نحوه مواجهه حرفه‌ای‌ها و عموم مردم با تصاویر علمی اعماق کیهان را تغییر می‌دهد.
گزارش: محمدرضا قشقایی زاده