به گزارش سینا پرس فارس، دکتر جوزف کانلون، متخصص پشه در انجمن کنترل پشه در آمریکا گفت: علیرغم آزاردهندگی پشهها، همه پشههای اطراف شما برای مکیدن خون آنجا نیستند، بلکه فقط پشههای ماده برای این کار در اطراف شما میچرخند. پشههای ماده خون را به عنوان منبع پروتئین برای تخمگذاری جذب میکنند.
زمانی که پشه ماده شما را نیش میزند، نوک دهان خود را وارد رگهای خونی شما کرده و بزاق خود را وارد جریان خون شما میکند. بزاق شامل پروتئینی است که از لخته شدن خون زمانی که پشه در حال خوردن آن است، جلوگیری میکند. در واقع این پروتئینها، و نه نیش پشه است که باعث التهاب، قرمزی و خارش میشود، اما همه ما این علائم را تجربه نمیکنیم.
دکتر اندرو مورفی Andrew Murphy ، در آکادمیآلرژی، آسم و ایمونولوژی در آمریکا میگوید: اگر بدن شما به نیش پشه هیچ واکنشی نشان نمیدهد، به این معناست که شما جزو معدود خوش شانسهایی هستید که به بزاق پشه حساسیت ندارند واگر کسی به طور مکرر در معرض ماده حساسیتزای نیش پشه قرار بگیرد، سیستم ایمنی بدن وی این ماده حساسیتزا را به عنوان یک مشکل شناسایی نمیکند و دیگر واکنشی نسبت به آن نشان نمیدهد.
برجستگیهای قرمز کوچک به علت نیش پشه
برجستگیهای گرد و مایل به سفید که اغلب دارای یک نقطه کوچک قابل مشاهده در مرکز هستند؛ این برجستگیها یک تا دو روز بعد قرمز و سفت میشوند.
دکتر جرج پارادا Jorge Parada، مدیر پزشکی برنامه کنترل عفونت در دانشگاه لویولا در شیکاگو و مشاور پزشکی انجمن ملی آفات، میگوید: این رایجترین نوع واکنش نسبت به نیش پشه است و یک واکنش حساسیتی جزیی به پروتئینهای موجود در بزاق پشه است.
نیش پشه باعث بروز تاول میشود
برآمدگیهایی صاف و مسطح که معمولاً از پوست اطراف قرمزتر هستند. برخی افراد نسبت به پروتئین موجود در بزاق پشه حساستر هستند. این حساسیت باعث میشود به جای برآمدگیهای کوچک معمولی دچار تاولهای بزرگتری شوند. دکتر پارادا میگوید: بررسیهای جدید نشان دادهاند که این واکنش عملکردی از مدت زمان غذا خوردن پشه است. هر چه زمان غذا خوردن پشه بیشتر شود، پروتئین بیشتری از دهان پشه آزاد میشود و احتمال بروز واکنشهای قابل مشاهده افزایش پیدا میکند. طی پژوهشی که توسط گروه 23 and me انجام شد، مشخص شد ممکن است نوعی ارتباط بین ژنتیک افراد و شدت واکنش نسبت به نیش پشه وجود داشته باشد.
نیش پشه باعث بروز کهیر و تب میشود
تاولهایی که با التهاب پوست، گرما، قرمزی و خارش، درد و تب همراه هستند. این علائم نشان میدهند که ممکن است شما به سندروم اسکیتر skeeter syndrome مبتلا باشید که یک واکنش آلرژیک شدیدتر نسبت به نیش پشه است. این سندروم منجر به التهاب بیش از حد در محل نیش پشه و ناراحتی به لمس میشود. حتی گاهی محل نیش پشه با تاول چرکی همراه میشود. هر کسی ممکن است به سندروم اسکیتر مبتلا شود (حتی کسانی که قبلاً هیچ واکنش شدیدی به نیش پشه نشان نمیدادهاند).
دکتر مورفی میگوید: کودکان، بیمارانی که دارای اختلال در سیستم ایمنی هستند و مسافرهایی که در معرض انواع پشههای جدید قرار میگیرند، بیش از دیگران در معرض ابتلا به این مشکل هستند.
نیش پشه باعث بروز آنافیلاکسی میشود
التهاب لبها و زبان، مشکل تنفسی، خس خس و سرفه علائم آنافیلاکسی هستند. گرچه بروز آنافیلاکسی ناشی از نیش پشه به ندرت بروز میکند، اما ممکن است کشنده باشد. دکتر مورفی میگوید: افراد مبتلا به آنافیلاکسی پشه نشانههای یک واکنش حساسیتی شدید را دارند. این نشانهها عبارتند از کهیر، التهاب لب یا زبان، مشکل تنفسی، خس خس، سرفه و در موارد شدید مرگ. درمان این مشکل تزریق اپینفرینepinephrine است که با مراقبتهای ویژه پزشکی همراه است. اپینفرین epinephrine که به عنوان آدرنالین، هورمون غده فوقکلیوی نیز شناخته میشود که یک هورمون و انتقال دهنده عصبی است.
گزارش: محمدرضا قشقایی زاده