معمولا برای شناسایی نقطه دقیق لخته خون در بدن از سه روش متفاوت استفاده می شود: سونوگرافی برای بررسی سرخرگ کاروتید و شریان های پاها، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) برای اسکن قلب و سی تی اسکن برای مشاهده ریه ها.
«پیتر کاراوان»، متخصص بیمارستان عمومی ماساچوست، در رابطه با به کارگیری این روش ها برای تشخیص نقطه دقیق لخته خون می گوید: «در این روش ها بیماران باید چندین بار با روش های مختلف تحت اسکن قرار گیرند تا محل دقیق یک لخته خون در بدن آنها تشخیص داده شود. ما باید به دنبال روشی می گشتیم که با یک اسکلن کلی، لخته های خون را در هر نقطه از بدن شناسایی کند.»
به گزارش مهر،اگر یک لخته خون اولیه به سرعت شناسایی نشده و مورد درمان قرار نگیرد، ممکن است که به چندین بخش تقسیم شده و از هم جدا شود و باعث سکته های بیشتر در فرد گردد. با توجه به شناسایی نقطه دقیق لخته خون، می توان درمان های متفاوت و داروهای موثر را به کار برد و همچنین در صورت نیاز به عمل جراحی، با کمک آن می توان نتیجه ای بهتر را به دست آورد.