یافته‌های فوق که حاصل آزمایش‌های انجام شده روی DNA ده‌ها هزار نفر از مردم اروپا است این تئوری را محتمل‌تر ساخت که ویتامین D با بیماری ام.اس مرتبط است.
متخصصان همچنین در حال آزمایش این موضوع هستند که آیا دریافت مقدار اضافی ویتامین D در این افراد می‌تواند از بروز بیماری ام.اس جلوگیری کند یا شدت آن را کاهش دهد. علاوه بر این به نظر می‌آید فاکتورهای ژنتیکی و زیست‌محیطی در شکل‌گیری این بیماری عصبی نقش داشته باشد.
کارشناسان به افراد توصیه می‌کنند در صورتی که ویتامین D کافی از نور خورشید یا رژیم غذایی دریافت نمی‌کنند با پزشک در مورد رفع این مشکل مشورت کنند، هرچند مصرف بیش از حد این ویتامین هم خطرناک است.
ویتامین D که برای حفاظت سلامت استخوان‌ها حائز اهمیت است از تماس نور خورشید با پوست یا مصرف خوراکی‌های حاوی آن در بدن تولید می‌شود. روغن ماهی و تخم‌مرغ منبع خوب غذایی برای تامین این ویتامین به حساب می‌آیند.
بررسی‌های انجام شده در جهان نشان می‌دهند بیماری ام.اس در کشورهایی که از نور خورشید بهره کمتری دارند شایع‌تر است هرچند هنوز مشخص نیست آیا این رابطه تصادفی و اتفاقی است. فاکتورهای دیگر نیز ممکن است نقش تعیین‌کننده داشته باشند. به همین دلیل گروهی از متخصصان دانشگاه مک‌گیل کانادا به مقایسه شیوع بیماری ام.اس در گروهی از مردم اروپا که با پیش‌زمینه ژنتیکی کمبود ویتامین D روبه‌رو بودند و گروهی دیگر پرداختند.
به گزارش ایسنا، متخصصان مشاهده کردند افرادی که سطح شاخص ویتامین D خونشان به دلیل پیش‌زمینه ژنتیکی پایین‌تر بود نسبت به افراد دیگر بیشتر مستعد ابتلا به ام.اس بودند. با این حال انجام مطالعات بیشتر در این زمینه ضروری است.
No tags for this post.