به گزارش سینا پرس فارس، نتایج یک مطالعه بلندمدت بین‌المللی که در 18 مه 2022 در نیچر منتشر شد، نشان می‌دهد که درختان استوایی در جنگل‌های بارانی استرالیا از دهه 1980 دو برابر بیشتر از قبل می‌میرند، احتمالاً به دلیل تأثیرات آب و هوایی. بر اساس این مطالعه، با افزایش اثر خشک شدن محیط زیست به دلیل گرم شدن کره زمین، میزان مرگ و میر درختان استوایی طی 35 سال گذشته دو برابر شده است.
دکتر دیوید باومن، بوم‌شناس جنگل‌های استوایی در اسمیتسونیان، اظهار می‌دارد: «تشخیص چنین افزایش قابل توجهی در مرگ و میر درختان شوک‌کننده بود، چه رسد به روندی که در تنوع گونه‌ها ثابت است. و سایت هایی که مطالعه کردیم دو برابر شدن مستمر خطر مرگ و میر به این معنی است که کربن ذخیره شده در درختان دو برابر سریعتر به جو باز می گردد.
دکتر شان مک ماهون، دانشمند تحقیقاتی ارشد در اسمیتسونیان خاطرنشان می‌کند: «دهه‌ها داده برای شناسایی تغییرات طولانی‌مدت در موجودات با عمر طولانی مورد نیاز است و سیگنال یک تغییر می‌تواند تحت تأثیر نویز قرار گیرد.
دکتر باومن و مک ماهون تأکید می‌کنند: «یکی از نتایج قابل توجه از این مطالعه این است که نه تنها افزایش مرگ و میر را تشخیص می‌دهیم، بلکه به نظر می‌رسد این افزایش در دهه 1980 آغاز شده است، که نشان می‌دهد سیستم‌های طبیعی زمین ممکن است به تغییر آب و هوا واکنش نشان داده باشند. دهه ها.”
پروفسور آکسفورد، یادویندر مالی افزود، کار ما نشان می دهد که اگر از صخره به ساحل نگاه کنید، جنگل های بارانی معروف استرالیا نیز به سرعت در حال تغییر هستند. علاوه بر این، عامل محرک احتمالی که ما شناسایی می کنیم، افزایش قدرت خشک کردن جو ناشی از گرم شدن کره زمین، نشان می دهد که افزایش مشابهی در میزان مرگ و میر درختان ممکن است در سراسر جنگل های استوایی جهان رخ دهد. اگر اینطور باشد، جنگل‌های استوایی ممکن است به زودی به منابع کربن تبدیل شوند و چالش محدود کردن گرمایش زمین زیر 2 درجه سانتی‌گراد، فوری‌تر و دشوارتر می‌شود.»
سوزان لارنس، پروفسور بوم‌شناسی گرمسیری در دانشگاه جیمز کوک، می‌افزاید: «مجموعه‌های داده بلندمدت مانند این بسیار نادر هستند و برای مطالعه تغییرات جنگل‌ها در واکنش به تغییرات آب و هوایی بسیار مهم هستند. این به این دلیل است که درختان جنگل های بارانی می توانند عمر طولانی داشته باشند و همچنین مرگ درختان همیشه فوری نیست.
جنگل‌های بارانی استوایی دست‌نخورده ذخیره‌های اصلی کربن بوده و تا به حال «غرق‌کننده کربن» بوده‌اند که با جذب حدود 12 درصد از انتشار دی‌اکسید کربن ناشی از انسان، به‌عنوان ترمز متوسطی بر سرعت تغییرات آب‌وهوایی عمل می‌کنند.
این تیم با بررسی محدوده های آب و هوایی گونه های درختی که بالاترین میزان مرگ و میر را نشان می دهد، پیشنهاد می کند که محرک اصلی آب و هوا افزایش قدرت خشک شدن جو است. با گرم شدن جو، رطوبت بیشتری از گیاهان می گیرد و در نتیجه تنش آبی در درختان افزایش می یابد و در نهایت خطر مرگ افزایش می یابد.
هنگامی که محققان اعداد را خرد کردند، بیشتر نشان دادند که از دست دادن زیست توده ناشی از این افزایش مرگ و میر در دهه های گذشته با دستاوردهای زیست توده ناشی از رشد درختان و به کارگیری درختان جدید جبران نشده است. این بدان معناست که افزایش مرگ و میر به کاهش خالص پتانسیل این جنگل ها برای جبران انتشار کربن تبدیل شده است.
مترجم: فاطمه خداپرست
منبع: scitechdaily