به گزارش سینا پرس فارس، عنکبوت‌های گرگ نر (Schizocosa stridulans) که حرکات رقص پیچیده‌ای را بداهه اجرا می‌کنند، برنده‌های بزرگی در بازی جفت‌گیری هستند و ماده‌ها را با برنامه‌های روتین ضربه‌های نمایشی جلب می‌کنند. اکنون، تحقیقات جدید نشان می‌دهد که هرچه رقص پیچیده‌تر باشد، عنکبوت‌ها احتمال بیشتری برای یافتن عشق دارند.
محققان این مطالعه دریافتند که گام‌های بداهه برای عنکبوت‌هایی که در مناطق مرطوب و عمدتاً جنگلی در سراسر جهان زندگی می‌کنند، مفید است.
سر و صدا را احساس کنید
S. stridulans عنکبوت های قهوه ای مایل به خاکستری هستند که طول بدن آنها می تواند به 35 میلی متر برسد. اما پشت این رنگ‌آمیزی ضعیف، یک مجری پر زرق و برق نهفته است، با رقص‌های جفت‌گیری که شامل ضربه زدن به پاهای جلوی نر و لرزش شکمشان می‌شود. ماده‌ها این ارتعاشات را احساس می‌کنند و تصمیم می‌گیرند که اجازه دهند خواستگار آنقدر نزدیک شود تا جفت‌گیری کند یا خیر.
نوری چویی که اخیراً فارغ‌التحصیل دکترای UNL است، یکی از دانشجویان هبتس، متعجب بود که عنکبوت های ماده دقیقاً چه چیزی را در مورد جفت‌هایی که در نهایت انتخاب کردند بسیار جالب می‌دانستند. او یکی از آزمایش‌های هبتس را که در آن عنکبوت‌های ماده آماده برای جفت‌گیری در یک محفظه عایق صدا با یک نر عاشق در یک زمان قرار داده شدند، تجزیه و تحلیل کرد. محققان عنکبوت ها را روی کاغذ صافی نازکی که به راحتی ارتعاشات را منتقل می کند، قرار دادند و آنها را با دوربین و لیزر زیر نظر گرفتند تا آخرین لرز و لرزش ایجاد شده توسط رقص مرد را تشخیص دهند.
وارد شدن به یک شیار
چوی پیچیدگی رقص عنکبوت‌ها را با تجزیه و تحلیل‌های علوم کامپیوتری که برای تعیین کمیت پیچیدگی الگوها در سیگنال‌های داده، بخشی از فرآیند فشرده‌سازی داده‌ها، مورد استفاده قرار گرفته‌اند، تحلیل کرد. به گفته هبتس، پیش از این، دانشمندان ویژگی‌های رقص عنکبوت را به صورت جداگانه بررسی می‌کردند، فقط بر روی عواملی مانند ارتعاش به تنهایی تمرکز می‌کردند، یا به فعل و انفعالات بسیار اساسی، مانند آنهایی که بین سیگنال‌های بصری و ارتعاشات وجود داشت، نگاه می‌کردند.
محققان دریافتند نرها با پیچیدگی بیشتری برای ماده‌های سنگین‌تر می‌رقصیدند، که جفت‌های مطلوبی هستند زیرا احتمالاً می‌توانند بچه‌های بزرگ ماهی‌های عنکبوتی را تحمل کنند و از آنها مراقبت کنند. نرهای موفق همچنین با ادامه خواستگاری، پیچیدگی رقص خود را افزایش دادند، رقص ها می تواند تا 45 دقیقه طول بکشد که ممکن است نشان دهنده این باشد که ماده ها به نحوی علاقه خود را ابراز می کردند.
هبتس گفت: وقتی در مورد عنکبوت صحبت می‌کنید، فکر می‌کنم این چیزی است که مردم تمایلی به قدردانی از آن ندارند؛ اینکه سیگنال‌دهنده‌ها به گیرنده‌ها توجه می‌کنند، آنها به محیط خود توجه می‌کنند، و بر این اساس تنظیم می‌کنند.
مترجم: الهام شارخی
منبع: livescience