به گزارش سینا پرس فارس، تیتان یا تیتانیوم دی‌اکسید که معمولا برای شیشه‌هایی با قابلیت خود پاک‌کنندگی استفاده میشود وقتی در معرض نور ماوراءبنفش قرار می‌گیرد، بخار آب موجود در هوا را تجزیه می‌کند و به «رادیکال‌های آزاد اکسیژن» تبدیل میشود که به غشای باکتری‌ها حمله کنند.
فضانوردانی که در مدار زمین در ایستگاه فضایی بین‌المللی زندگی و کار می‌کنند، می‌توانند فضاپیما و لباس‌های خود را با میکروب‌های پرورش‌یافته تمیز کنند.
میکروارگانیسم‌های موجود در فضا، هم سلامت فضانوردان را تهدید می‌کنند و هم در شرایط به قدر کافی جدی، خطری برای استحکام ساختاری فضاپیما محسوب می‌شوند، مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۷ بر روی سطوح درون مقر مداری ایستگاه فضایی بین‌المللی، ده‌ها نوع باکتری و قارچ مختلف ازجمله پاتوژن‌های مضر مانند استافیلوکوکوس اورئوس را که ممکن است موجب عفونت‌های پوستی و تنفسی شوند در خارج از زمین پیدا کرد.
این باکتری‌ها و قارچ‌ها همچنین «بیوفیلم» تولید می‌کنند که ممکن است منجر به خوردگی فلز و شیشه و همچنین لاستیک و پلاستیک شود.
مالگورزاتا هولینسکا، مهندس مواد سازمان فضایی اروپا، می‌گوید: از آنجایی که ریزگرانش، سیستم ایمنی فضانوردان را [تضعیف و] سرکوب می‌کند، گونه‌های میکروبی در ماموریت‌های فضایی طولانی‌مدت آینده باید به شدت کنترل شوند. سازمان فضایی اروپا برای مقابله با این موضوع، در حال مطالعه بر روی چگونگی افزودن مواد ضد میکروبی بر سطوح داخلی کابین است.
این تیم تحقیقاتی، مطالعه روی تیتان یا تیتانیوم دی‌اکسید را آغاز کرد که معمولا برای شیشه‌هایی با قابلیت خود پاک‌کنندگی استفاده میشود. هنگامی که این ماده در معرض نور ماوراءبنفش قرار می‌گیرد، بخار آب موجود در هوا را تجزیه می‌کند. این کار، آن را به «رادیکال‌های آزاد اکسیژن» تبدیل می‌کند، مولکول‌های بسیار واکنش‌پذیر که قادرند با هر جزء سلولی برهمکنش داشته باشند و می‌توانند به غشای باکتری‌ها حمله کنند.
هرچند، این تیم در پی یافتن روش‌هایی برای «افزودن ناخالصی» به این ترکیب و حساس‌تر کردن آن به نور مرئی است و همچنین به دنبال نازک‌سازی فوق‌العاده آن – بین ۵۰ تا ۱۰۰ نانومتر که یک میلیونیم یک میلی‌متر است – تا تاثیر آن را بر روی خواص مکانیکی ماده‌ای که روی آن قرار دارد، کاهش دهد.