به گزارش سینا پرس فارس، لامدا ویژن در حال توسعه یک «ایمپلنت» شبکیه مصنوعی (synthetic retinal implant) است که می‌تواند بینایی بیشتری به افرادی ببخشد که به بیماری حاد چشمی دچارند و بنیان‌گذاران و محققان اصلی شرکت بر این باورند که محیط ریزگرانشی در ایستگاه فضایی بین‌المللی، ممکن است کلید پروژه آن‌ها باشد.
نیکول واگنر، متخصص زیست‌شناسی مولکولی و سلولی و رئیس و مدیرعامل شرکت لامدا ویژن و از بنیان‌گذاران شرکت (co-founder) با جوردن گرکو، کارشناس شیمی، گفت: در حال حاضر روشی که ما برای ساخت شبکیه مصنوعی به کار می‌گیریم، از طریق فرایندی به نام ته‌نشینی لایه به لایه است.
این یک جور واژه خوش‌ظاهر (fancy) است برای فروبردن ماده‌ای در محلول‌های متعدد و ساختن تعدادی لایه از لایه‌ای نازک.
شرکت لامدا ویژن مستقر در کانکتیکات از باکتریورودوپسین (bactriorhodospin)، پروتئینی فعال در برابر نور، استفاده می‌کند تا آن را جایگزین عملکرد گیرنده‌های نوری در شکبیه کند، یعنی لایه‌ای در چشم که مسئول تبدیل نور به پالس‌های عصبی است تا مغز آن‌ها را تفسیر کند.
در این فرایند، یک قطعه تور [استریل پزشکی- gauze] را صدها بار در چندین شیشه آزمایشگاهی (beaker) می‌گردانند و رسوب‌سازی، تبخیر، هم‌رفت، و دیگر عوامل بر چگونگی شکل‌گیری این لایه‌های نازک تاثیر می‌گذارند. اما دکتر واگنر گفت: «در محیط ریزگرانشی خیلی از این چیزها حذف خواهد شد.»
نسخه مینیاتوری و آزمایشی فرایند ساخت شبکیه مصنوعی لامدا ویژن، با سفینه فضایی «اسپیس اکس کرو دراگون» (SpaceX Crew Dragon) در ماموریت کرو-۴ (Crew-4) ناسا در تارخ ۲۷ آوریل به ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) فرستاده شد و یکی از آزمایش‌های گسترده‌ای است که فضانوردان کرو-۴ در طول شش ماه آینده راه‌اندازی می‌کنند یا انجام خواهند داد.
گزارش: امیر محمد مظفری