به گزارش سینا پرس فارس، این موضوع ممکن است به مشکلات موجود در ثابت هابل که انبساط جهان ما را تعیین می‌کند، پاسخ دهد و همچنین این واقعیت که (این ثابت) آن گونه که پژوهشگران انتظار داشتند، ثابت به نظر نمی‌رسد.
زمانی که دانشمندان سرعت انبساط را با استفاده از مدل استاندارد کیهان‌شناسی پیش‌بینی می‌کنند و سپس آن را با اندازه‌گیری‌های دقیق مقایسه می‌کنند، این دو عدد متفاوت‌اند. در سال‌های اخیر، این اندازه‌گیری‌های دقیق مدام دقیق‌تر شده‌اند و این مسئله را به وضوح نشان داده‌اند که این مشکل در نتیجه ایراد دیگری از جمله خطاهای اندازه‌گیری نیست.
هنوز برای چرایی این موضوع هیچ توضیحی وجود ندارد و پاسخ آن احتمالا مستلزم بازنگری بنیادین در درک ما از کیهان است.
اکنون گروهی از دانشمندان می‌گویند که خاصیت ریاضی جدیدی از مدل‌های کیهان‌شناسی پیدا کرده‌اند که می‌تواند امکان حل این مشکل را فراهم کند- زیرا اجازه می‌دهد عالم بدون اینکه به تغییر در مدل استاندارد نیاز باشد و بخش دیگری از مدل را دچار اشکال کند، سریع‌تر منبسط شود.
این کشف نشان می‌دهد که ممکن است عالمی بسیار شبیه جهان ما وجود داشته باشد که تقریبا به طور کامل غیرقابل مشاهده باقی بماند؛ اما پژوهشگران می‌گویند که می‌توان این عالم را در شواهد موجود در اثرات گرانشی روی عالم ما مشاهده کرد.
نظریه‌های جهان آینه‌ای از این دست، از دهه ۱۹۹۰ میلادی تاکنون وجود داشته‌اند- اما به گفته دانشمندان، این نظریه، پیش از این به عنوان راه‌حلی برای این مشکل پیشنهاد نشده بود.
فرانسیس یان سیرراسین، استاد بخش فیزیک و نجوم در دانشگاه نیومکزیکو و یکی از نویسندگان این تحقیق، می‌گوید: «این ممکن است از نظر ظاهری احمقانه به نظر برسد؛ اما چنین جهان‌های آینه‌ای از آنجایی که می‌توانند به حل مسئله مهم در فیزیک ذرات کمک کنند، در یک بافت معنایی کاملا متفاوت، در مقالات فیزیک سهم بزرگی دارند.»
منبع: ایتنا