به گزارش سینا پرس فارس، اولین اتاقک های زیرزمینی این مجموعه باستانی حدود دو سال پیش در جریان پروژه پاکسازی و حفاظت از خیابان ها و خانه های تاریخی در منطقه میدیات استان ماردین کشف شد.
گانی تارکان، مدیر موزه ماردین و رئیس کاوش‌ها، به آژانس دولتی آنادولی ترکیه گفت که کارگران این پروژه ابتدا یک غار آهکی و سپس گذرگاهی به بقیه شهر پنهان را کشف کردند. تارکان در ایمیلی به Live Science گفت، برخی از مردم محلی قبلاً می‌دانستند که غارهایی در زیر میدیات وجود دارد، اما نمی‌دانستند که یک شهر زیرزمینی کامل وجود دارد.
تارکان گفت: آثار باستانی یافت شده در غارها از جمله سکه های دوران رومی و چراغ های نفتی نشان می دهد که مجموعه قنات در قرن دوم یا سوم پس از میلاد ساخته شده است و هنوز محوطه وسیعی برای حفاری وجود دارد.
وی گفت: مسیحیت در قرن دوم یک دین رسمی نبود و خانواده‌ها و گروه‌هایی که مسیحیت را پذیرفتند، عموماً برای فرار از آزار و اذیت روم در شهرهای زیرزمینی پناه گرفتند. احتمالاً شهر زیرزمینی میدی یکی از فضاهای زندگی بوده که به همین منظور ساخته شده است.
در اوایل قرن اول پس از میلاد، مقامات رومی بین یهودیان و مسیحیان فرقی نمی گذاشتند، زیرا بسیاری از مسیحیان اولیه نیز یهودی بودند. اما به گفته بریتانیکا، زمانی که امپراتور نرون مسیحیان را به خاطر آتش سوزی در رم سرزنش کرد و سپس آنها را کشت، این وضعیت تغییر کرد. اگرچه آزار و شکنجه پراکنده بود، اما تا اوایل قرن چهارم ادامه یافت. و در حالی که اعداد مورد بحث است، احتمالاً هزاران مسیحی در این مدت اعدام شده اند. اما در سال 313 پس از میلاد امپراتور کنستانتین فرمان میلان را صادر کرد و مسیحیت را قانونی کرد و به آزار و شکنجه پایان داد. و در سال 380 امپراتور تئودوسیوس فرمان تسالونیکی را صادر کرد و آن را مذهب رسمی امپراتوری روم کرد.
لوزان بایاردر گفت و گو با روزنامه خبری ترکی "Hürriyet Daily News" گفت: چنین شهرهای زیرزمینی امنیت مردم را تامین می کردند و نماز خود را نیز در آنجا اقامه می کردند. آنها همچنین محل فرار بودند.
مترجم: امیر محمد مظفری
منبع: livescience