به گزارش سینا پرس فارس، نوجوان كم‌كم از بستر خانه و خانواده فاصله گرفته و به سمت گروه‌هاي دوستانه در اجتماع كشيده مي‌شود. وي كم‌كم با واقعيت‌هاي جامعه روبه‌رو شده و از طرفي در نتيجه اين تعاملات اجتماعي به نقاط قوت و ضعف خود آگاهي پيدا مي‌كند.
او نسبت به حد و حدودها، حقوق خود و ديگران و نحوه تعامل و احترام با مجريان قانون و چگونگي يك رقابت سالم را فرامي‌گيرد، هيجان‌ها باعث افزايش ميل و انگيزه به انجام فعاليت‌هاي مثبت و شادي‌بخش مثل مطالعه، تفريح، گردش با دوستان و كسب آگاهي نسبت به خود و جهان و مذهب و دين و نظاير آن مي‌شود.
اينكه نوجوان در پي كسب استقلال است به خودي خود بد نيست اما كنترل مناسبي كه خانواده‌ها روي نوجوان اعمال مي‌كنند و ياد دادن جرئت‌آموزي و مهارت "نه" گفتن از جمله نكته‌هايي است كه خانواده بايد به آن توجه نشان دهد، هيجان خشم و ترس در همه جا مضر به شمار نمي‌آيد. نوجوان بايد از عواقب مصرف مواد مخدر و دخانيات بترسد يا از پيشنهاد دوستان و اطرافيانش براي انجام تفريحات ناسالم ناراحت شود.
اما از طرفي مي‌بينيم كه هيجان‌ها آثار منفي را نيز بر ذهن و بدن نوجوان وارد مي‌آورند. هيجان اگر شديد و تند باشد فعاليت ذهني نوجوان را مختل كرده و قدرت يادگيري و توجه و دقت را در او پايين مي‌آورد. در نهايت فعاليت‌هاي مثبت او مثل درس خواندن براي امتحان را مختل مي‌كند. اضطراب و ترس يا خشم و ناراحتي شديد كه شايد به دليل مشاجرات خانوادگي در محيط خانواده به وجود مي‌آيد از جمله عواملي هستند كه مانع از رفتار بهينه در نوجوان مي‌گردد.
از طرفي هيجان‌هاي مزمن و شديد موجب خستگي، سردرد و اختلال‌هاي گوارشي مانند بي‌اشتهايي و استفراغ و اسهال و كاهش وزن و ضعف عمومي مي‌شود. هيجان‌هايي كه به صورت مداوم و مزمن ادامه دارند مي‌توانند به شكل عادت‌هاي هيجاني موجب گرايش نوجوان به سمت اضطراب و بدبيني مفرط گردند.
گزارش: محمدرضا قشقایی زاده