به گزارش سینا پرس فارس، انديشه ی پرواز به آسمان ها و رهائي از زمين از دير باز در مخيله ی آدمي وجود داشته و از روز ازل در فکر بشر اولیه نقشه بسته بود؛ قرن ها طول کشید تا بعدها انسان با بهره گیری از قدرت استعداد و تخیل خود توانست افسانه هایی را بپروراند و با قهرمانان خیالی به این آرزوی خود جامه عمل بپوشاند.
در تواریخ غربی به عنوان نخستین انسانی که با ساختن بالهایی و بستن آنها به خود، موفق به پرواز شد، به دانشمند و هنرمند ایتالیایی، «لئوناردو داوینچی»اشاره شده است. نوشته شده که داوینچی با مطالعات و محاسبات بسیار، بالهای فوق را درست کرد و به شیوههای پیچیده، آنها را به بدن خود متصل کرد و مسافتی را از بالای تپهای تا پایین آن (مانند پرواز با کایت امروزی) پرواز کرد. پس از داوینچی به «برادران رایت» یعنی «ویلبر» و «اورویل رایت» میپردازند که گفته میشود نخستین هواپیما را ساختند.
اما قرنها قبل از اینها، اولین پرواز بشری توسط یک دانشمند مسلمان انجام شد. پروفسور فوآد سزگین با ساخت مدل کوچک بالهای دانشمند فوق که «عباس بن فرناس» نام داشت، در موزه علوم اسلامی دانشگاه گوته فرانکفورت درباره چگونگی طراحی و ساخت بالهای پروازی «فرناس» چنین توضیح میدهد:.. این مدل، نخستین تلاش واقعی دانشمندان مسلمان برای پرواز را نشان میدهد.
گزارش و عکاس: احمد رضا مداح