به گزارش سینا پرس فارس، به نقل از news.stanford.edu، میکرو شانهها میتوانند به عنوان ساعتهای مبتنی بر نور، خط کشها و حسگرهایی برای اندازه گیری زمان، فاصله و ترکیب مولکولی با دقت بالا عمل کنند. محققان ابزار جدیدی را برای بررسی ویژگیهای کوانتومی این منابع ارائه کردند. برخلاف ترکیب فرکانسهای تولید شده نور اطراف زندگی روزمره ما، هر فرکانس نور در یک منبع تخصصی نوسان میکند. این منبع نور تخصصی شانه فرکانس "سالیتون" نام دارد. هر دندانه شانه دارای رنگ متفاوتی از نور است. فاصله زیاد آنها سبب استفاده از این سیستم برای اندازه گیری انواع پدیدهها و ویژگیها میشود. نسخههای کوچک شده این شانهها به نام microcombs در حال توسعه هستند. microcombsها پتانسیل افزایش کارایی فناوریهای بیشماری از جمله سیستمهای GPS، مخابرات، وسایل نقلیه خودران، ردیابی گازهای گلخانهای، استقلال فضا پیما و زمانسنجی فوقالعاده دقیق را دارند.
علت اهدای جایزه نوبل در سال ۲۰۰۵ به استاد سابق فیزیک استنفورد
محققان استنفورد برای اولین بار خواص نوری کوانتومی این سیستم را بررسی کردند. شانههای فرکانس کوچک میتوانند نور کوانتومی جالبی را روی یک تراشه ایجاد کنند. این امر مسیر جدیدی را برای اکتشافات گستردهتر نور کوانتومی با استفاده از شانه فرکانس و مدارهای مجتمع فوتونیک جهت آزمایش در مقیاس بزرگ باز میکند. دانشمندان با اثبات سودمندی ابزار خود، شواهد قانعکنندهای از درهمتنیدگی کوانتومی در ریزشانه سالیتون ارائه کردند. جالب است بدانید که تئودور دبلیو هانش، استاد سابق فیزیک استنفورد در سال ۲۰۰۵ به خاطر کار روی توسعه اولین شانه فرکانس برنده جایزه نوبل شد. قرارگیری نسخه جدید میکرو روی یک ریزتراشه باعث صرفه جویی در هزینه، اندازه و انرژی میشود.
نحوه ایجاد شانه مینیاتوری
محققان برای ایجاد شانه مینیاتوری خود، نور لیزر را از طریق یک حلقه میکروسکوپی از کاربید سیلیکون پمپاژ کردند. مرحله بعدی ایجاد کریستال سالیتون بود. با این کریستالها پالسهای کوچکتری از نور در بین دندانها قابل ردیابی میشوند. میکروکامبها سرعت انتقال دادهها را در مراکز داده افزایش میدهند. همچنین عرضه GPS دقیقتر در ماهوارهها و تجزیه و تحلیل ترکیب شیمیایی اجسام دور از دیگر کاربردهای این مواد است.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان