دیابت یک بیماری بسیار جدی است که سالانه هزاران نفر را در سرارسر دنیا به خود مبتلا می‌کند. این بیماری اگر کنترل نشود می‌تواند عواقب بسیار بدی را به دنبال داشته باشد. بیماران مبتلا به دیابت، علاوه بر مشکلاتی که باید به منظور متعادل سازی سطح قند خون خود با آنها دست و پنجه کنند، ممکن است از بیماری‌های ناشی از دیابت نیز رنج ببرند. از جمله این بیماری‌ها مشکلات چشمی مانند رتینوپتی دیابتی، اختلالات کلیوی و مشکلات قلبی است. یکی دیگر از آثار مخرب دیابت بر بدن، تاثیر آن بر سلامت استخوان‌ها است. با این حال، متاسفانه آگاهی افراد نسبت به این مشکل بسیار کم است.
ساختار و اهمیت استخوان
استخوان‌ها عضو بسیار مهمی از بدن هستند که وظیفه شکل دهی به آن و همچنین حفظ ایستایی آن را بر عهده دارند. آنها همچنین، تکیه گاه ماهیچه‌ها به شمار می‌روند. بروز هر نوع ترک و یا شکستگی در استخوان‌ها می‌تواند در شرایط وخیم برای انسان خطرساز باشد. به عنوان مثال، شکستگی در استخوان لگن از هر 6 نفر، جان 1 نفر را در طی سال اول شکستگی می‌گیرد.
استخوان‌ها از سلول هایی به نام استئوسیت (osteocyte) تشکیل شده‌اند. این سلول‌ها عمده سلول‌هایی هستند که به محرک‌های مکانیکی مانند ورزش پاسخ داده و از این طریق ساختار و ویژگی‌های استخوان‌ها را با میزان و نوع محرک مکانیکی سازگار می‌کنند. این امر سبب می‌شود تا استخوان‌ها قویتر شده و تراکم در بافت آنها افزایش یابد.
تاثیر دیابت بر ساختار استخوان
مطالعات متعددی طی سالیان نشان داده‌اند که ورزش نقش بسیار موثری را در بهبود استخوان‌ها ایفا می کند. علاوه بر این، از طریق ورزش می‌توان خطر بروز ترک و یا شکستگی را در افراد سالم کاهش داد. با توجه به این یافته‌ها، محققین تصمیم گرفتند تا آزمایشی را روی بیماران مبتلا به دیابت نوع اول انجام دهند. هدف از این آزمایش ارزیابی تاثیر ورزش بر استخوان‌های این افراد بود.
نتایج این مطالعه نشان داد موش‌هایی که شدت دیابت در آنها کم بود، مانند افراد سالم توانایی این را داشتند که از طریق محرکی به نام ورزش استخوان سازی را ادامه دهند. این در حالی بود که بدن موش‌های دیگر که مبتلا به دیابت وخیم بودند فاقد این توانایی بود. محققین دریافتند که افزایش سطح قند خون در این موش‌ها سبب شد که میزان تحریک پذیری سلول‌های استئوسیت موجود در استخوان آنها به طور چشمگیری کاهش یابد و در نتیجه این سلول‌ها دیگر توانایی ترشح پروتئین مورد نیاز برای ساخت استخوان‌های قویتر را نداشتند.
محققین این آزمایش معتقدند که این نتایج بر اهمیت کنترل سطح قند خون بیماران دیابتی تاکید دارد. زیرا از این طریق آنها می‌توانند به وسیله ورزش از بروز شکستی‌های استخوانی در بدن خود جلوگیری کنند.
این مطالعه به طور کامل در مجله Bone شرح داده شده است.
No tags for this post.