به گزارش سینا پرس فارس، قصر ابونصر یا تخت سلیمان به صورت بقایای بناها و یک حصار سنگی، دیوارهای آجری، ساختمان‌های خشتی و آستانه‌های سنگی فرو افتاده در شش کیلومتری شرق شیراز، بر بالای یک تپه دیده می‌شود.(لازم به ذکر است که قبلا در فاصله شش کیلومتری بوده است و هم اکنون جزء شهر شیراز حساب می شود.) بر اساس کاوشهای انجام شده در این محل نمونه‌های سفال و قطعات ظروف سنگی عهد هخامنشی را با سکه‌ها و آثاری دیگر از عهد سلوکی، اشکانی و ساسانی کشف کرده‌اند.
از نقش برجسته ها و آستانه های سنگی عهد هخامنشی فقط یک آستانه برپا مانده و نقش خدمتگزاری که ظرفی در دست دارد بر دیوارههای آن حجاری شده است. به عقیده برخی دانشمندان، قطعات مزبور را از تخت جمشید به این محل آورده و مورد استفاده مجدد قرار داده اند. در سالهای 13-1311 شمسی هیأت علمی موزه «متروپولیتن» نیویورک کاوشهای علمی در آنجا انجام داد و نمونه های سفال و قطعات ظروف سنگی عهد هخامنشی را با سکه‌ها و آثاری دیگر از عهد سلوکی، اشکانی و ساسانی کشف کرد. معلوم شد که در عهد اشکانیان بنایی محکم و محصور در آنجا احداث شده و در زمان ساسانیان هم مورد استفاده کامل بوده است. احتمالاً پیش از دوران اسلام چندین قلعه در حول و حوش محل کنونی شهر شیراز فعلی وجود داشته و قصر ابونصر یکی از این قلعه ها بوده است. تخت سلیمان در هنگام حمله اعراب به ایران و پیروزی به پدر پیروزی معروف شد. قصر ابونصر در نزدیکی برم دلک واقع شده‌است.
نام قدیم قصر ابونصر، تخت سلیمان است و زیر همین نام، در تاریخ 24 شهریور 1310 به شماره 13 در فهرست آثار تاریخی ایران به ثبت رسیده است. محوطه پایین و مجاور قصر ابونصر را به نام «دشت خضر» میخوانند و بقاعی هم در آنجا وجود دارند.امروزه به محلی که در نزدیکی این قصر بود و معروف به قصرابونصر می باشد.
گزارش و عکاس: احمد رضا مداح